Debaixo das augas salgadas do océano Atlántico norte, os xeólogos descubriron un acuífero xigante de auga doce. Aínda que o seu tamaño é sorprendente, non é inesperado. As primeiras sinais da súa existencia apareceron por primeira vez na década de 1970, pero ata agora ninguén sospeitaba que este enorme reservorio atrapado nunha rocha porosa puidese percorrer unha extensión tan enorme ao longo do nordés dos Estados Unidos .
“Sabiamos que había auga doce alí en lugares illados, pero non sabiamos a súa extensión nin a súa xeometría”, dixo a xeóloga mariña Chloe Gustafson da Universidade de Columbia.
Publicidade
No 2015, algúns investigadores realizaron un estudo piloto na costa de Nova Jersey e na illa de Martha’s Vineyard en Massachusetts . Usando un receptor electromagnético despregado desde un barco, o equipo buscou depósitos de auga subterránea en alta mar baixo das plataformas continentais.
A prospección exploratoria realizada polas compañías petroleiras xa na década de 1970 descubrira ocasionalmente auga doce. Para afinar a busca, agora recurriron á condutividade eléctrica do mar. A auga salgada é un condutor máis eficaz das ondas electromagnéticas que a auga doce, polo que os receptores despregados na costa permitiron facer un mapa da extensión do misterioso acuífero.
Publicidade
Gráfico publicado en Scientific Reports coas dimensións do acuífero, en trama amarela. Os resultados revelan que o acuífero submarino abarca polo menos 350 km da costa atlántica dos Estados Unidos . E contén uns 2.800 quilómetros cúbicos de auga subterránea de baixa salinidade.
O acuífero xigante vai dende Delaware (no extremo sur) ata Nova Jersey, Nova York, Connecticut, Rhode Island e ata Massachusetts. “Todo isto representa un recurso de auga doce que rivaliza cos acuíferos en terra máis grandes”, explican os autores. De feito, polas súas dimensións é o máis grande do mundo.
Sobre a orixe do acuífero, os investigadores din que probablemente sucedeu cando vastas cantidades de auga ao remate da última Idade de Xeo quedaron atrapadas en sedimentos rochosos.
Os investigadores cren que non toda a auga sería potable. Porque a que se atopa máis próxima ao mar estaría lixeiramente salgada , e habería que tratala. Pero podería ser un recurso importante en moitas partes do mundo, porque os autores cren que este tipo de acuíferos xigantes teñen que estar presentes baixo o mar noutras costas do planeta. “Podería chegar a ser un recurso importante noutras partes do mundo”, dixo Gustafson.
