Únete á nosa canle de Whatsapp
Científicos do do Centro de Investigación Biomédica en Rede de Enfermidades Cardiovasculares (CIBERCV) e do Centro Nacional de Investigacións Cardiovasculares (CNIC) identificaron, nun modelo de rato, un xene que resulta esencial para o desenvolvemento da placenta durante a fase embrionaria. No traballo, que recolle Science Advances e no que participa a investigadora galega Rebeca Piñeiro Sabarís, do CNIC, exponse que o receptor 126 axustado a proteína G (GPR126) é esencial para o desenvolvemento dun tipo celular específico na placenta que regula o remodelado da vasculatura uterina. As anomalías cardíacas nos mutantes murinos para Gpr126 son secundarias a defectos placentarios, o que reflicte a relación íntima entre a placenta e o corazón fetal.
Ademais, GPR126 pode xogar un papel similar no desenvolvemento placentario dos humanos. Observouse que os fillos de mulleres portadoras de mutacións en GPR126 falecían durante a súa xestación ou ao pouco de nacer, e o 30% das nais sufrían de preeclampsia, condición que afecta a 5-8% dos embarazos e consiste nun incremento da presión arterial que afecta á nai e ao feto, podendo causar a morte deste.
“As mutacións en GPR126 asociáronse con malformacións no esqueleto e contracturas conxénitas das extremidades”
Sábese que o xene GPR126 é necesario para a maduración do sistema nervioso periférico (SNP), a formación dos ósos e cartilaxes e o desenvolvemento do oído interno en modelos animais. En humanos, as mutacións en GPR126 asociáronse con malformacións no esqueleto e contracturas conxénitas das extremidades.
O grupo que dirixe José Luis de la Pompa (grupo de Sinalización Intercelular durante o Desenvolvemento e a Enfermidade Cardiovascular), identificou inicialmente a GPR126 como un xene regulado pola vía de sinalización NOTCH (un sistema de sinalización celular altamente conservado nos animais) durante o desenvolvemento cardíaco. Isto fíxolles pensar que o GPR126 podería influír na proliferación e diferenciación dos cardiomiocitos (células cardíacas) no corazón en desenvolvemento.
Previamente, outros grupos propuxeran que o GPR126 requiríase para o desenvolvemento cardíaco en ratos e en peixe cebra, con todo, non se estableceu definitivamente se esta hipótese era certa.
Agora o grupo demostra, utilizando técnicas xenéticas, que GPR126 non é necesario para o desenvolvemento do corazón no rato, pero si ten un papel esencial de GPR126 na formación da placenta ou placentación.
“Vimos -explica o doutor De la Pompa- que a inactivación global de GPR126 en ratos provoca un adelgazamento das paredes do corazón e a morte embrionaria”. Con todo, continúa, “o seu inactivación específica no corazón non afecta o desenvolvemento embrionario nin altera a función cardíaca”.
Pola contra, a expresión de GPR126 unicamente no corazón “non rescata a letalidade de ratos deficientes en GPR126, o que indica que a morte embrionaria non se debe a un desenvolvemento cardíaco defectuoso”, explica Rebeca Torregrosa, primeira autora do estudo.
Utilizando o modelo de peixe cebra, os investigadores conclúen que GPR126 “tampouco está implicado no desenvolvemento do corazón”.
Durante o desenvolvemento embrionario, GPR126 exprésase tamén nun tipo celular específico da placenta, as células xigantes do trofoblasto. “Estas células –sinala De la Pompa- son de vital importancia para a implantación do embrión e o mantemento do embarazo.
O grupo demostrou que a inactivación de GPR126 no embrión permite a supervivencia se a placenta ten unha copia normal do xene, mentres que o seu inactivación conxuntamente no embrión e na placenta, causa a morte embrionaria.
“Un paso crucial no desenvolvemento placentario é a remodelación das arterias maternas que forman parte da placenta, coñecidas como arterias espirais, as cales aumentan de diámetro para permitir un incremento do fluxo sanguíneo cara ao embrión. Fallos neste proceso están asociados a patoloxías do embarazo como a preeclampsia, a restrición do crecemento intrauterino e mesmo abortos”, detalla José Luis da Pompa.
O estudo demostra que GPR126 é esencial no trofoblasto para a expresión de proteasas específicas implicadas na remodelación das arterias espirais durante o desenvolvemento placentario, o que é imprescindible para a viabilidade embrionaria.
Os investigadores agregan que os ratos deficientes en GPR126 constitúen un modelo experimental para estudar o remodelado das arterias espirais e a preeclampsia, e abren unha posible vía de aplicación clínica en estudos de diagnóstico xenético preimplantacional.
Referencia: Adhesion G protein–coupled receptor Gpr126/Adgrg6 is essential for placental development (Publicado en Science Advances).
