Únete á nosa canle de Whatsapp
O grupo de investigación de NeurObesidad, que dirixe o profesor Miguel López, acaba de descubrir o mecanismo polo que o estradiol –a hormona sexual feminina por excelencia- actúa sobre o hipotálamo para incrementar a capacidade do tecido adiposo pardo para “queimar graxa”. Como explican os investigadores, iníciase así un novo camiño para definir posibles dianas terapéuticas e novos fármacos contra a obesidade, o control da masa corporal e as alteracións de peso que caracterizan á menopausa.
O grupo do Centro Singular de Investigación en Medicina Molecular e Enfermidades Crónicas da USC (CIMUS), adscrito ao IDIS e ao CIBERobn, realizou estes achados en colaboración con investigadores da Universidade de Córdoba e o Instituto Maimónides de Investigación Biomédica de Córdoba (IMIBIC), dirixidos polo profesor Manuel Tena-Sempere, e das universidades de Ámsterdam e de Iowa.
Segundo os ensaios realizados, Miguel López explica que a administración de doses mínimas de estradiol directamente no hipotálamo “foi suficiente para incrementar de modo moi potente a temperatura corporal dos animais e reducir a súa masa corporal, como resultado dunha estimulación da produción de calor polo tecido adiposo pardo”. Ao contrario, a deficiencia de estradiol, unha situación similar á que se produce na menopausa en mulleres, diminúe a activación do tecido adiposo pardo, o que leva consigo a un acumulo de graxa e ao característico incremento de peso.
Acción do estradiol
A publicación de maior impacto en todo o mundo no campo da Endocrinoloxía e Metabolismo, a revista Cell Metabolism, publica na súa edición dixital o artigo titulado Estradiol Regulates Brown Adipose Tissue Thermogenesis via Hypothalamic AMPK. O equipo de Miguel López demostra que a acción do estradiol sobre poboacións neuronais do hipotálamo regula el encima AMPK e, como consecuencia deste efecto, produce unha activación do tecido adiposo pardo, que incrementa a súa capacidade para “queimar graxa”, estimulando o gasto calórico e a diminución da masa corporal. Unha das particularidades deste tecido é que non almacena lípidos (ao contrario que a graxa branca), senón que os “queima” para obter enerxía, que á súa vez se disipa en forma de calor. Así, a activación do tecido adiposo pardo polo estradiol axudaría a queimar máis calorías e producir calor corporal a partir das graxas.
Estes datos explican o interese que este tecido esperta como posible diana terapéutica no tratamento da obesidade. Non obstante, como sinala Miguel López, “os mecanismos moleculares que regulan o seu funcionamento no cerebro non son de todo coñecidos polo que é determinante comprendelos”. En calquera caso, o mecanismo descrito polos investigadores do CIMUS, comparte similitudes cos mecanismos de acción doutras hormonas, como as hormonas tiroideas e o BMP8B, descritos tamén polo grupo compostelán, e incluso a nicotina, indicando que “se trata dun mecanismo básico de regulación da masa corporal, o cal é moi atractivo dende o punto de vista terapéutico”.
Esta investigación foi financiada polo Programa Starting Grant do European Research Council, a Consellaría de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria da Xunta de Galicia, o Ministerio de Economía e Competitividade e o Instituto de Salud Carlos III e forma parte das teses dos doutores Pablo Blanco e Ricardo Lage, dirixidas polos profesores Miguel López y Carlos Diéguez.
