Un novo equipo de científicos e científicas galegas ponse en marcha para axudar na busca de solucións á crise do coronavirus. O laboratorio de Javier Montenegro, químico do CiQUS (Centro Singular de Investigación en Química Biolóxica e Materiais Moleculares de Santiago), procurará durante os próximos meses o deseño de vectores peptídicos para levar ao interior das células o ARN mensaxeiro (ARNm), unha molécula capaz de desencadear no organismo a resposta inmune que free a infección causada polos virus.
A investigación do equipo de Montenegro, no que tamén participan Irene Lostalé, Marisa Juanes, Alberto Fuertes e Giulia Salluce, será posible a través dos 126.000 euros que achega o Instituto de Salud Carlos III no Fondo Covid-19, do que xa recibiron axuda media ducia de equipos con base en Galicia. “Recibir este financiamento supón un gran golpe de confianza para nós”, explicaba este martes ao xornal da USC Javier Montenegro. Tal e como explicou o químico a GCiencia, o grupo leva xa varios anos estudando este tipo de vectores in vitro, e hai pouco tempo conseguiron resultados prometedores en probas animais.
“O ARN mensaxeiro ten a información precisa para codificar proteínas do virus, e deste xeito poden xerarse os antíxenos necesarios para xerar inmunidade. O problema é que a molécula de ARN é moi sensible, e non é capaz de traspasar as membranas celulares. Nos queremos facer un vehículo que axude a transportar esta molécula e, deste xeito, a posible vacina”, explica Montenegro.
Desenvolvemento rápido
Unha das vantaxes deste tipo de métodos, segundo explica Montenegro, é que se poden desenvolver e demostrarse a súa efectividade rapidamente. “Os vectores non virais terán un gran impacto nas terapias baseadas en ácidos nucleicos, xa que son facilmente escalables e presentan certas vantaxes sobre o tamaño da carga e as reaccións adversas”, engade o científico do CiQUS. Estas vacinas baseadas no ARNm “teñen un gran potencial debido á súa flexibilidade, seguridade e desenvolvemento rápido, o que as fai ideais para situacións que requiren unha resposta rápida”, como é o caso da actual pandemia do SARS-CoV-2. Asegurar o procedemento a través do vehículo axeitado, que investigará o CiQUS, podería aumentar a eficiencia das vacinas e reducir a dose requirida.
A execución da metodoloxía que desenvolve o grupo permitiu a identificación dun candidato cunha notable mellora na eficiencia da entrega en comparación cos reactivos comerciais. Este candidato tamén se demostrou recentemente activo para a entrega in vivo de ARNm en ratos, o que suxire que pode ser un excelente vector non viral para a súa a aplicación na formulación de vacinas de ARNm.
“Se demostramos que este vector funciona ben e é seguro, podemos avanzar á seguinte fase“, adianta Javier Montenegro.