Explicación: as estrelas masivas atópanse no interior de NGC 635, un enorme complexo de nebulosas de emisión a uns 6.500 anos luz de distancia cara a cola da constelación de Scorpius. De feito, situado preto do centro neste primeiro plano desde terra de NGC 635, o cúmulo estelar Pismis 24 inclúe algunhas das estrelas máis masivas coñecidas da nosa galaxia, estrelas con case 100 veces a masa do Sol. A rexión brillante central da nebulosa tamén contén piares de po de gas molecular, que probablemente están a agochar protoestrelas masivas desde os ollos entremetidos dos instrumentos ópticos. As formas intrincadas da nebulosa son escavadas mentres os ventos interestelares e a potente radiación procedente de estrelas masivas novas e recentemente formadas aclaran o gas e o po natais alimentan o brillo nebular. Salientando a aparencia cavernosa da nebulosa, datos de banda estreita se incluíron nesta imaxe composta de cor nun esquema de paleta do Hubble. A emisión dos átomos de xofre, hidróxeno e osíxeno amósanse en cores vermella, verde e azul. A sedutora imaxe telescópica abarca uns 50 anos luz á distancia estimada de NGC 6357.
