A nebulosa Tarántula

Explicación: a nebulosa Tarántula, unha rexión de formación estelar xigante dentro da achegada galaxia satélite da Gran Nube de Magallanes, ten máis dun milleiro de anos luz de diámetro e está a uns 180 milleiros de anos luz de distancia. O arácnido cósmico, a rexión de violenta formación estelar máis grande e violenta coñecida en todo o Grupo Local de Galaxias, espállase por esta espectacular vista composta con datos de banda estreita centrados na emisión dos átomos de osíxeno e hidróxeno ionizados. Dentro da Tarántula (NGC 2070) a radiación intensa, os ventos estelares e as ondas de choque das supernova procedentes das estrelas masivas do novo cúmulo central, catalogado coma R136, irradian o brillo nebular e danlle forma aos filamentos da arañeira. Ao redor da Tarántula hai outras rexións de formación estelar con cúmulos de estrelas novas, filamentos e nubes inchadas con forma de burbulla. De feito, o recadro inclúe o lugar da supernova máis achegada da época moderna, SN 1987A, no extremo interior dereito. O rico campo de vista abarca un 1 grao ou 2 lúas cheas, na meridional constelación Dorado. Pero se a nebulosa Tarántula estivera máis preto, digamos a 1 500 anos luz de distancia coma a local nebulosa de Orión, que está a formar estrelas, ocuparía a metade do ceo.