Esta podería ser a primeira representación do demo feita polo home

Unha nova análise desta escultura de madeira descuberta hai máis de 100 anos amosa que é moito máis antiga do que se pensaba anteriormente. E que  podería ser unha das reliquias máis vellas en amosar unha forza espiritual maligna.

O ídolo de 5 metros de longo, orixinalmente sacado dunha turbeira preto da cidade rusa de Yekaterinburg en 1894, ten uns 11.000 anos de antigüidade. Por contexto, iso é dúas veces máis vello que as Grandes Pirámides de Exipto.

Publicidade

Ademais de volver calcular a data do artefacto, o estudo identificou unha cara adicional ao longo do corpo da madeira, xunto con varias outras e un rostro humano na parte superior. Estes poderían representar espíritos malignos ou demos, din os investigadores.

Achegar unha nova data á estatua potencialmente cambia a visión dos historiadores sobre como comezou orixinalmente este tipo de arte: é significativamente diferente ás imaxes máis naturalistas da idade de xeo, e con 11,000 anos de antigüidade, sería tallado por cazadores- recolectores en lugar dos agricultores.

“Temos que concluír que os cazadores-recolectores tiñan un ritual complexo e a expresión de ideas”, dixo a Science , un dos investigadores, o arqueólogo Thomas Terberger da Universidade de Göttingen en Alemaña. “O ritual non comeza coa agricultura, senón cos cazadores-recolectores”, salienta.

Os investigadores puideron obter unha mellor solución na data da escultura tomando mostras de máis dentro da madeira. Estas mostras foron logo sometidas a un proceso de datación por espectrometría de masas acelerada (AMS), un tipo de datación por radiocarbono que analiza a descomposición dos átomos de carbono a través dun estalido de ións cargados.

A madeira foi tallada no final da última glaciación, nun momento que a arte estaba a cambiar

Poñer o ídolo no período do Holoceno cedo significa que se fixo mentres Eurasia estaba a quentarse, e os bosques avanzaban a medida que o xeo retrocedía. Parece que a arte tamén estaba a cambiar: atopáronse deseños similares en Turquía, que tamén datan desta época.

“A arte figurativa nos animais paleolíticos e naturalistas pintados en covas e tallados en roca detense ao final da idade de xeo”, explica o arqueólogo Peter Vang Petersen, do Museo Nacional de Dinamarca, que non participou no estudo.

A estatua ben puido ser utilizada para rituais ou mesmo para advertir ás persoas de certas áreas, suxiren os investigadores, que é de onde provén a idea dos espíritos malignos.

Atopáronse un total de sete caras no obxecto, algunhas delas moi ben ocultas na obra de arte que corre pola madeira. Outra posibilidade é que sexan como os tótems do Pacífico Noroeste, deseñados para honrar aos deuses ou lembrar aos antepasados, aínda que é difícil estar seguro.

O que é máis certo é que este tipo de arte estaba a desenvolverse máis atrás e en máis lugares do que os científicos pensaban. Iso debería axudar tanto á historiadores da arte como a aqueles que buscan rastros de actividade dos primeiros seres humanos, din os investigadores. “Unha escultura tan grande era ben visible para a comunidade de cazadores- recolectores e podería ser importante para demostrar a súa ascendencia”, manifestou o investigador. A estatua exhíbese no Museo Rexional de Sverdlovsk en Ekaterimburgo, e as últimas investigacións sobre ela publicáronse en Antiquity .