Mércores 8 Maio 2024

A calor extrema acurta a duración do embarazo

Non é ningún segredo que as embarazadas son moi vulnerables á calor. Agora, un novo estudo, liderado por investigadores do Centro de Investigación Epidemiolóxica e Ambiental de Barcelona (CREAL), sostén que as temperaturas altas provocan unha diminución na duración da xestación.

“A pesar de que nos próximos anos se prognostican condicións máis extremas de calor, hai pouca información dispoñible sobre os seus posibles efectos na duración do embarazo”, explica Payam Dadvand, experto no CREAL.

Publicidade

Dadvand e o seu equipo analizaron o impacto a curto prazo da exposición materna a temperaturas extremas ambientais durante o embarazo nunha mostra de 7.585 nacementos que se produciron durante o período 2001-2005 en Barcelona. Ademais, usaron datos nacionais sobre a calor e a temperatura diaria para o período de 1983-2006.

A redución do tempo de embarazo ten resultados adversos na saúde do bebé

Os autores aplicaron tres indicadores das condicións de calor extrema baseados na exposición a unha calor extrema e un alto índice de humidade, e cuantificaron o cambio na duración do embarazo despois da exposición materna a esas condicións.

Os resultados, publicados na revista Environmental Health Perspectives, revelan que a exposición materna a unha calor extrema pode ter un efecto inmediato sobre a duración do embarazo “hai pouca evidencia dunha asociación máis aló da data de parto e o día anterior”, e que estas temperaturas extremas estean asociadas cunha redución da idade media xestacional dos nenos.

Aínda que segundo Dadvand son necesarios máis estudos para confirmar estes resultados en diferentes contextos, un episodio de calor o día antes do parto asóciase cunha redución dun día de duración media de embarazo. Estes datos poderían lograr unha diminución de cinco días para valores máis extremos.

Coas previsións do clima, e tendo en conta que unha redución de ata unha semana na duración do embarazo está relacionada con resultados adversos para a saúde dos bebés nados, os autores sosteñen que os estudos futuros deben considerar estes factores para informar das intervencións de saúde pública adecuadas respecto diso.

A tensión por calor é unha función da interacción da produción interna de calor

O embarazo tende a facer que as mulleres sexan máis vulnerables á tensión por calor. Estudos previos relacionaron xa estas condicións extremas coa indución das contraccións uterinas, un aumento da secreción das hormonas relacionadas co parto (oxitocina e prostaglandinas) e un aumento dos niveis da proteína de choque térmico 70 relacionado co parto prematuro.

A tensión por calor é unha función da interacción da produción interna de calor, a capacidade da perda de calor ao medio ambiente e a carga de calor ambiental. Durante o embarazo, aumenta a deposición de graxa e a produción interna de calor debida ao crecemento fetal e o metabolismo.

Os expertos conclúen que estes factores limitan a capacidade das mulleres embarazadas para reducir a tensión por calor e fai que sexan máis propensas a este.

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Relacionadas

Os pediatras aconsellan vacinar as embarazadas para evitar casos graves de tosferina

A inmunización das nais xestantes proporciona unha elevada protección aos bebés ata que reciben a súa primeira dose aos dous meses de idade

Interveñen con éxito un tumor nunha bebé que aínda estaba en período de xestación

Un equipo do Hospital La Fe de Valencia salva a vida da pequena, de 28 semanas, e da súa nai, nunha intervención pioneira en España

Confirmado: a actividade física no embarazo beneficia a nai e o bebé

Investigadores españois probaron que o exercicio reduce nun 21% o risco de cesárea e ata un 20% o de incontinencia urinaria

As embarazadas transfiren anticorpos que protexen durante uns meses ao bebé de covid-19

Investigadores españois demostran que a protección diminúe de forma progresiva nos primeiros seis meses de vida