Únete á nosa canle de Whatsapp
O redescubrimento das vesículas extracelulares (pequenas estruturas liberadas por todas as células do organismo), debido ao papel tan importante que xogan tanto nos procesos fisiolóxicos normais como en distintas patoloxías, está a cambiar o paradigma en moitos aspectos da investigación biomédica. En concreto, no estudo das enfermidades metabólicas emerxen como unha nova vía de comunicación entre células independente da vía clásica a través de hormonas. Neste campo, unha investigación recente levada a cabo por investigadores do Centro de Investigación Biomédica en Rede de Obesidade e Nutrición (CIBEROBN), do Hospital Clínico Universitario de Santiago de Compostela (CHUS- IDIS), atopou potenciais biomarcadores de obesidade nas vesículas extracelulares liberadas por células de graxa (adipocitos) ao demostrar por primeira vez que o contido das vesículas extracelulares varía segundo a condición patolóxica, sendo unha representación do que está a suceder dentro da célula de orixe.
“O coñecemento sobre estas proteínas pode ser moi valioso como biomarcador de enfermidades metabólicas, xa que puidemos comprobar como as vesículas extracelulares liberadas por adipocitos diabéticos e obesos son capaces de inducir esas mesmas patoloxías en adipocitos sans”, afirma a investigadora do CIBEROBN, María Pardo.
Para levar a cabo este traballo, estableceuse un modelo de adipocitos resistentes á
insulina e dous modelos de adipocitos ‘obesos’ para illar os seus vesículas extracelulares e poder realizar así unha análise das proteínas no seu interior. Os resultados mostraron que os adipocitos diabéticos e obesos liberan vesículas cargadas de proteínas relacionadas previamente coa obesidade e diabetes.
“Como as vesículas extracelulares viaxan polo sangue do noso organismo, suxerimos que estas proteínas dentro delas, poderían usarse como biomarcadores de obesidade axudando na práctica clínica a determinar, de forma non invasiva, o grao de resistencia a insulina (prediabetes/diabetes), ou os niveis de adiposidade (nivel de graxa acumulada) nos pacientes obesos”, explica a investigadora.
María Pardo afirma ademais que a análise destas vesículas en sangue podería mesmo axudar a monitorar a efectividade dos tratamentos por dieta/exercicio ou cirurxía cunha simple análise de sangue. De feito, estudos moi recentes realizados tamén desde o seu grupo mostran que algúns destes biomarcadores atopados nas vesículas dos adipocitos diabéticos e obesos de rato, atópanse tamén nas vesículas extracelulares liberadas pola graxa obesa
humana en pacientes sometidos a cirurxía bariátrica, confirmando a utilidade destes
biomarcadores vesiculares.
Despois de obter estes resultados, neste momento están a traballar en establecer un método sinxelo para illar as vesículas circulantes no sangue, e deseñar un panel de biomarcadores de obesidade que poida ser utilizado de forma rutineira na consulta de obesidade.
Referencia: Vesicles Shed by Pathological Murine Adipocytes Spread Pathology: Characterization and Functional Role of Insulin Resistant/Hypertrophied Adiposomes (Publicado no International Journal of Molecular Sciences).
