Galicia é unha terra máxica, polas súas incomparables paraxes naturais bañadas polos seus caudalosos ríos, polas súas fermosas costas moldeadas por un implacable mar enfurecido, polos seus fértiles bosques, campos e viñedos e polas súas xentes que aínda en tempos difíciles seguen coidando deste legado.
Non obstante, esta terra en ocasións viuse -e vese- ameazada pola contaminación de metais pesados como cobre, arsénico ou mercurio, cemiterios de fármacos que esperan ser tratados, abuso de fertilizantes que acaban chegando aos seus ríos, e mesmo verteduras de aceites minerais e derivouno do petróleo nas súas costas. Os científicos galegos temos a responsabilidade de buscar novas solucións para estes problemas.
Esta micrografía mostra un nanomaterial de carbono obtido por tratamento térmico de materiais híbridos orgánico-inorgánicos -materiais moi novidosos que integran unha parte orgánica a base de carbono e unha parte inorgánica fundamentalmente de metais de transición- que recorda ao contorno de Galicia, con formas tubulares de cor clara que poden evocar os seus sinuosos ríos e aglomeracións de cor escura que semejan os seus extensos campos de viñedos.
Estes cilindros de cor clara son nanotubos de carbono que envolven nanopartículas magnéticas de cobalto, as zonas máis escuras. A gran porosidade do carbono permite absorber contaminantes en auga, mentres que as propiedades magnéticas do cobalto permiten recuperar o material por aplicación dun campo magnético. Deste modo, unha vez optimizados o tamaño e a morfoloxía, este material podería ter un elevado potencial na descontaminación de augas.
Para ver as fotos, en INVESTIGARTE
Noraboa a Juan Manuel Bermúdez, de Química Molecular e Materiais, da Universidade da Coruña, pola súa foto e a todos os que convocan InvestigArte: Fundación Barrié, Campus Vida da USC, Universidade de Santiago, IDIS e Fundación Ramón Domínguez.
