Os microplásticos (MP) son un problema mundial amplamente recoñecido non só pola súa prevalencia nos medios naturais. Tamén pola súa presenza na cadea alimentaria e o seu impacto na microbiota humana. Porque as últimas estimacións indican que, de media, cada persoa podería inxerir entre 0,1 e 5 gramos de microplásticos á semana a través de alimentos e bebidas. Agora, un grupo de investigadores do Consejo Superior de Investigaciones Científicas (CSIC) descubriu que a inxesta de microplásticos reduce a diversidade bacteriana da microbiota do colon, ademais de producir unha alteración do equilibrio nos microorganismos presentes.
O estudo demostrou que, tras a inxestión de microplásticos PET (asociados coa cadea alimentaria), diminúe a abundancia de bacterias coñecidas polos seus efectos positivos na saúde e increméntase a presenza doutros grupos microbianos relacionados cunha actividade patóxena. “Dada a posible exposición crónica a estas partículas a través da nosa dieta, os resultados obtidos expoñen que a súa inxesta continuada podería alterar o equilibrio intestinal e, por tanto, a saúde”, expón Victoria Moreno, investigadora do Instituto de Investigación en Ciencias de la Alimentación (CIAL) do CSIC.
Un estudo novidoso
O tereftalato de polietileno ou PET é un dos principais polímeros utilizados para botellas e tapas de plástico, fora detectado anteriormente en bebidas como os refrescos. Así mesmo, a presenza de partículas de PET nas feces humanas observada nun estudo piloto prospectivo apuntaba xa á súa interacción activa co sistema dixestivo humano. Con todo, este estudo do CSIC, no que tamén participaron o Instituto de Catálisis y Petroleoquímica (ICP) e o Instituto de la Cerámica y el Vidrio (ICV) do CSIC, adquire unha gran relevancia ao ser o primeiro que avalía o impacto da inxesta de microplásticos no tracto dixestivo e a microbiota intestinal humana. “É necesario coñecer o destino no organismo destes materiais presentes no noso día a día e as consecuencias a curto, medio e longo prazo”, defende Moreno.
Ademais, o estudo mostrou por primeira vez que estes microplásticos poden sufrir biotransformacións ao longo do tracto gastrointestinal, chegando ao colon cunha forma estruturalmente diferente á orixinal. Unha descuberta que permite lanzar a hipótese de se algúns membros da microbiota colónica poderían adherirse á superficie dos microplásticos, promovendo a formación de biopelículas.“Todos estes mecanismos e factores observados, que apenas se están empezando a estudar, contribuirán a pescudar se os microplásticos poden permanecer no corpo humano e acumularse potencialmente nalgúns órganos e tecidos”, conclúe a investigadora.
Experimentos in vitro innovadores
Para desenvolver esta investigación, o equipo interdisciplinar do CSIC deseñou un protocolo de simulación da inxesta e dixestión de microplásticos en condicións fisiolóxicas, que é extrapolábel ao estudo doutros tipos de plástico e tamaños de partícula. “Mediante o modelo in vitro de dixestión gastrointestinal patentado polo CSIC, simgi®, puidemos albergar a microbiota colónica humana durante a intervención con microplásticos”, explica Moreno. Este protocolo, combinado co uso de microscopía electrónica e espectroscopia, permitiu monitorar os cambios na estrutura e morfoloxía dos microplásticos no tracto dixestivo.
O traballo, que concluíu que os microplásticos son realmente capaces de producir efectos sobre a saúde dixestiva, desenvolveuse no marco da plataforma multidisciplinar polos plásticos sostibles cara a unha economía circular, Susplast, e o proxecto europeo sobre o estudo dos efectos dos micro e nanoplásticos na saúde humana, PlasticsFatE.
Referencia: PET microplastics affect human gut microbiota communities during simulated gastrointestinal digestion, first evidence of plausible polymer biodegradation during human digestion (Publicado en Scientific Reports)
Excelente artigo. Moitas grazas! Agora falta que se tomen medidas. Mágoa que a xente en xeral non se decate do que nos está pasando.