Fotonautas

O módulo Philae, primeiro artefacto humano que consegue aterrar sobre un cometa, "botouse a durmir" sobre a superficie do asteroide por falta de batería, sen que se saiba se poderá volver espertar nin cando. Coas súas baterías esgotadas e sen suficiente luz solar para recargalas, Philae entrou en "modo repouso" para un silencio potencialmente longo", explicou hoxe a Axencia Espacial Europea (ESA). Antes de entrar neste estado, que implica que todos os seus instrumentos e a maioría dos seus sistemas están apagados, o módulo puido transmitir valiosos datos científicos sobre o cometa 67/PÁX. Churyumov-Gerasimenko, segundo explicou a través do blog da misión Rosetta o seu responsable,Stefan Ulamec. Considerou que o aparato se teño desempeñado "magnificamente baixo duras condicións", polo que se mostrou "orgulloso do incrible éxito científico" que supuxo. Foto: ESA.
Fotonautas

O robot Philae bótase a durmir

O módulo Philae, primeiro artefacto humano que consegue aterrar sobre un cometa, "botouse a durmir" sobre a superficie do asteroide por falta de batería, sen que se saiba se poderá volver espertar nin cando. Coas súas baterías esgotadas e sen suficiente luz solar para recargalas, Philae entrou en "modo repouso" para un silencio potencialmente longo", explicou hoxe a Axencia Espacial Europea (ESA). Antes de entrar neste estado, que implica que todos os seus instrumentos e a maioría dos seus sistemas están apagados, o módulo puido transmitir valiosos datos científicos sobre o cometa 67/PÁX. Churyumov-Gerasimenko, segundo explicou a través do blog da misión Rosetta o seu responsable,Stefan Ulamec. Considerou que o aparato se teño desempeñado "magnificamente baixo duras condicións", polo que se mostrou "orgulloso do incrible éxito científico" que supuxo. Foto: ESA.
Fotonautas

A lume de carozo

Un equipo internacional de investigadores descubriu en Siberia a momia conxelada dun bisonte de 9.000 anos de antigüidade. O animal conserva o cerebro completo, o corazón, os vasos sanguíneos e o sistema dixestivo. Moitos grandes e carismáticos mamíferos, como o bisonte da estepa (Bison priscus) extinguíronse a finais da Idade de Xeo -hai aproximadamente 11.000 anos-. Un equipo de investigadores liderado pola Academia Rusa de Ciencias en Moscú achou en Siberia Oriental un destes bisontes literalmente conxelado no tempo. O descubrimento publicouse na revista Journal of Vertebrate Paleontology. Trátase da momia conxelada máis completa desta especie coñecida ata o momento e tería unha idade de 9.300 anos. Foi descuberta recentemente nas terras baixas de Yana-Indigirka (Siberia). Foto: Olga Potapova.
Fotonautas

Atopan a momia dun bisonte de 9.000 anos

Esta foto do italiano Valter Bernardeschi recibiu unha mención especial no Wildelife Photographer of the Year que concede o Museo de Historia Natural de Londres. Cada verán millóns de salmóns emigran desde as augas do Pacífico, remontando os ríos de Rusia ata o lago Kuril. Buscan as frescas augas nas que naceron, moito tempo atrás e onde agora van facer a posta dos seus ovos. Así se completa o ciclo da vida. Pero un xigante tamén quere estar no guion desta película. Os salmóns convértense no alimento do oso para gañar forzas cara o inverno. (Cortesía do Natural History Museum de Londres)
Fotonautas

O almorzo dos campións

Cando os vertebrados pasaron a ter un estilo de vida terrestre, tiveron que adaptar as súas extremidades e os seus órganos xenitais. Entre outras cuestións, para que non estivesen en contacto permanente co chan. As solucións foron diferentes en cada especie. Por exemplo, os penes da serpe (na foto, o embrión de serpe en formación) derívanse do tecido que dá lugar ás súas patas traseiras, mentres que os penes dos mamíferos nacen da cola. Curiosamente, todos os penes teñen unha estrutura parecida, aínda que veñen de tecidos diferentes. Este misterio acaba de ser aclarado nun estudo publicado na revista 'Nature' e dirixido polo xenetista Clifford Tabin, de Harvard. "Como xorde unha estrutura equivalente de tecidos completamente diferentes? A resposta resulta ser que hai un segundo tecido que envía sinais que ordenan ás células veciñas a creación dos xenitais externos", explica Tabin. Nas serpes e os lagartos, atópase máis preto do mesoderma lateral, o mesmo tecido que fai que as extremidades reciban o sinal molecular; mentres que nos mamíferos o tecido creador do pene está máis preto da cola. Agora, os investigadores queren descubrir o que impulsa as células das femias a converterse nun clítoris. O achado non só resolve un enigma biolóxico, senón que tamén podería axudar aos millóns de persoas que nacen no mundo con malformacións xenitais. O artigo de Nature pode atoparse en “A relative shift in cloacal location repositions external genitalia in amniote evolution” Nature 2014 doi:10.1038/nature13819.
Fotonautas

Resolto o enigma da orixe dos penes

Este é o mellor retrato xamáis feito dun incómodo hóspede que xa comeza a visitarnos este ano. Ilustradores biomédicos da compañía rusa Visual Science, co asesoramento de investigadores do Centro Nacional de Biotecnoloxía (CSIC), crearon "o modelo 3D científicamente máis preciso do virus da gripe". Trátase do primeiro modelo tridimensional do influenzavirus A subtipo H1N1, máis coñecido como A/H1N1, un dos máis comúns e letais do mundo. As diferentes cepas do virus da gripe que van xurdindo ao longo do tempo difiren principalmente por dúas proteínas da súa superficie, que acumulan cambios mutacionais moi rapidamente, aumentando así a diversidade do microorganismo e complicando o seu tratamento cos antivirais e vacinas que os expertos recomendan aplicar cada ano. O virión ou partícula viral ten un diámetro de entre 80 e 120 nanómetros, cun aspecto xeralmente esférico. A súa forma vén determinada por unha capa de proteína matriz, que actúa como compoñente estrutural baixo da membrana, servindo de enlace entre as proteínas superficiais e o xenoma do interior. Na membrana hai dous tipos de proteínas: a hemaglutinina, que se une aos receptores da célula para que as membranas viral e celular se fusionen e poida penetrar o xenoma vírico dentro do citoplasma; e a neuraminidasa, que axuda aos virións recén formados a separarse da membrana da célula hóspede para saír e buscar novas 'vítimas'. Tamén se atopan aquí as canles proteicas (M2) que resultan cruciais cando o virus se 'desempaqueta', ademais de compostos lipídicos roubados á célula hóspede cando o patóxeno emerxe por xemación. Dentro do virón está o seu xenoma, constituído por oito moléculas de ARN de varias lonxitudes, que se asocian a filamentos de nucleoproteínas para formar grandes espirais. Ademais aparece o complexo da polimerasa, unha encima que axuda a xerar novas copias do ARN, algúns dos cales se utilizan para fabricar máis proteínas virais e outras se empaquetan en novos virus.
Fotonautas

Esta cousa é o virus da gripe

Fotonautas

A Terra e a cara oculta da Lúa, nunha mesma imaxe

O Wildlife Photographer of the Year premia cada ano ós mellores fotógrafos de natureza do mundo. Concede o galardón o Natural History Museum de Londres. Esta semana coñecimos ós premiados de 2014. E, na categoría de fotógrafos novos, gañou un español: Carlos Pérez Naval, de Teruel, de 8 anos, por esta imaxe dun escorpión que obtivo preto da súa casa. Titulouna 'stinger in the sun' e xa é a mellor foto de vida salvaxe do ano, feita por un rapaz. Unha proba de que, ás veces, non é preciso viaxar o Serengeti ou ó cráter do Ngorongoro para disfrutar co espectáculo da natureza. Foto: NHM.
Fotonautas

Premio Wildlife para un aragonés de 8 anos por esta foto

O fotógrafo americano Michael 'Nick' Nichols foi nomeado Fotógrafo de Natureza do ano 2014 por un xurado internacional. A fotografía, tomada en branco e negro, realizouse no parque nacional do Serengeti en Tanzania. 'Nick' Nichols seguiu a manda durante case seis meses ata que conseguiu que se afixesen á súa presenza e tomou a foto con luces infravermellas. Foto: NATURAL HISTORY MUSEUM
Fotonautas

O descanso das leoas, premio Wildlife Photographer of the Year 2014

A fotógrafa Anna Henly, do Reino Unido, foi premiada por esta imaxe no Wildlife Photographer of the Year que concede o National History Museum de Londres. Vemos un oso polar, no Círculo Polar Ártico, ao Norte das illas Svalbard, nunha difícil situación. Ten que elixir que bloque de xeo será o máis seguro para chegar ata un chan máis sólido. A foto recibiu tamén o premio 'The world in our hands' no ano 2012. O xurado valorou o carácter exemplar da foto, que representa os problemas que o cambio climático está a xerar no Ártico, onde a masa de xeo está a reducirse ano tras ano, afectando ó hábitat de especies como o oso polar, o gran depredador boreal. Foto cortesía para GCiencia do NHM de Londres.
Fotonautas

Rompecabezas e cambio climático

1...444546...50Páxina 45 de 50