
Explicación: a Nebulosa do Cangrexo está catalogada coma M1, o primeiro obxecto da famosa listaxe do século XVIII de Charles Messier de cousas que non son cometas. De feito, sábese agora que o Cangrexo é un remanente de supernova, refugallos procedentes da explosión mortal dunha estrela masiva, presenciada por astrónomos no ano 1054. Esta imaxe definida, de telescopios terrestres, emprega datos de banda estreita para rastrexar a emisión dos átomos ionizados de osíxeno e hidróxeno (en azul e vermello) e explorar os filamentos ensarillados na nube aínda en expansión. O púlsar do Cangrexo, unha estrela de neutróns que xira 30 veces por segundo e un dos obxectos máis exóticos coñecido polos astrónomos actuais, é visible coma unha mancha brillante preto do centro da nebulosa. A modo de dinamo cósmica, este remanente colapsado do núcleo estelar alimenta a emisión do Cangrexo ao través do espectro electromagnético. A Nebulosa do Cangrexo, que abarca uns 12 anos luz, está a tan só 6.500 anos luz de distancia na constelación Taurus.