Xoves 28 Marzo 2024

A verdadeira orixe do orgasmo feminino

O orgasmo das mulleres é un dos grandes misterios da fisioloxía feminina. Tentar descubrir a súa función biolóxica actual ou ancestral deu máis dun quebradizo de cabeza a biólogos e antropólogos.

Un novo estudo levado a cabo por científicos da Universidade de Yale e o Hospital Infantil de Cincinnati, que se publica no Journal of Molecular and Developmental Evolution, indagou na súa orixe evolutivo para chegar a comprender algo máis do pracer sexual feminino.

Publicidade

O pracer feminino é un vestixio evolutivo que tivo unha función reprodutiva

Pero por que a atención só se centran no orgasmo delas? Mentres que o orgasmo masculino ten unha misión clara na reprodución, que é a transferencia de esperma, non existe tal función nas mulleres. “As mulleres poden quedar embarazadas sen ter un orgasmo”, aclara Mihaela Pavlicev, do Hospital Infantil de Cincinnati e coautora do estudo.

“Entón, para que serve?”, pregúntase o outro autor do estudo, Gunter Wagner, da Universidade de Yale. “É unha pregunta que xa se facía Aristóteles. E hai unha peza crave neste quebracabezas: algunhas mulleres non chegan ao orgasmo nas súas relacións sexuais. Se tivese unha función biolóxica clara, o mecanismo debería ser máis efectivo”, insiste Wagner.

O orgasmo como vestixio

A resposta á que chegaron estes investigadores é que o orgasmo das mulleres é un vestixio evolutivo que non ten utilidade práctica para a reprodución, aínda que unha vez tívoa: desencadeaba a ovulación. E                “agora posúe novas funcións, como os seus beneficios psicolóxicos”, explica Wagner.

O ciclo de ovulación das humanas é independente da súa actividade sexual, con todo, noutras especies de mamíferas vén inducido a través da cópula. Por esta razón, os investigadores estableceron a hipótese de que antigamente as femias humanas tamén ovulaban despois do clímax sexual, e a evolución modificou este proceso cara a unha ovulación espontánea.

O clítoris pasou de estar dentro da canle vaxinal á súa situación actual

Isto significaría que o orgasmo feminino é un resto daquela función que tiña nas nosas antepasadas e que actualmente se perdeu, xa que hoxe en día non parece existir ningunha asociación entre o pracer sexual das mulleres e a reprodución.

Con todo, unha característica permanecería invariable desde entón: a descarga neuroendocrina de prolactina e oxitocina, hormonas que segregan as mulleres no clímax, xogan un papel esencial na ovulación das mamíferas.

“Observamos que o aumento hormonal que acompaña ao orgasmo feminino humano tamén está presente noutras especies e é especialmente importante naquelas que non ovulan espontaneamente, senón só despois da cópula, como o coello, o gato ou o furón”, indica Pavlicev. “Noutras palabras, as hormonas dos nosos orgasmos inducen a ovulación nestas especies”, engade.

A migración do clítoris

Outro dos achados máis interesantes do estudo é que permitiu saber que o clítoris non sempre estivo na súa posición actual.

Grazas a unha análise comparativa de xenitais femininos, os autores decatáronse de que “cambiaron de lugar ao mesmo tempo que o corpo das femias pasaba dunha ovulación inducida polo macho a unha ovulación espontánea. O clítoris pasou de estar no interior da canle vaxinal das femias para estar onde actualmente está, pois xa non facía falta alcanzar un orgasmo para ovular”, explica a investigadora. Segundo cren os investigadores, isto puido deberse a que perdera a súa función ata ese momento.

O porqué da evolución á ovulación espontánea continúa sendo un misterio

A migración do clítoris lonxe da vaxina fixo que fose menos probable alcanzar o orgasmo coa penetración. Por que ese cambio, que aparentemente prexudica a predisposición das mulleres cara ao sexo? “Nós non podemos saber as razóns polas que a evolución seguiu ese camiño”, responde a investigadora. “Podemos especular que nos comezos da ovulación espontánea o orgasmo e as hormonas que se liberan nel lembrasen ao organismo a ovulación inducida, o que podería interferir nos ciclos regulatorios e interromper embarazos en caso de habelos. Pero isto son cuestións que requiren máis investigación”, conclúe Pavlicev.

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Relacionadas

Interveñen con éxito un tumor nunha bebé que aínda estaba en período de xestación

Un equipo do Hospital La Fe de Valencia salva a vida da pequena, de 28 semanas, e da súa nai, nunha intervención pioneira en España

Confirmado: a actividade física no embarazo beneficia a nai e o bebé

Investigadores españois probaron que o exercicio reduce nun 21% o risco de cesárea e ata un 20% o de incontinencia urinaria

As embarazadas transfiren anticorpos que protexen durante uns meses ao bebé de covid-19

Investigadores españois demostran que a protección diminúe de forma progresiva nos primeiros seis meses de vida

Un estudo revela a evolución dos asentamentos humanos en España entre 1900 e 2020

A investigación na que colaborou un equipo da USC podería servir para modelar a influencia do crecemento urbano no cambio climático