Únete á nosa canle de Whatsapp
A apnea obstructiva do sono é unha patoloxía que xera molestias habituais a moitas persoas. Non tanto para quen a padece, que tamén, senón ás persoas que non poden conciliar o sono cando comparten descanso con elas. Adoita asociarse a restricións anatómicas das vías respiratorias farínxeas, que causan interrupcións do fluxo de aire e obrigan a quen a sofre a espertar. Con todo, as dinámicas que fan que este fluxo de aire se pare son aínda descoñecidas.
Para tratar de comprender mellor este trastorno, un equipo de científicos da Universidade de Washington (Estados Unidos) estudou o sono do miniporco de Iucatán, unha raza de porco modificada para que sexa máis pequena que os outros da súa especie, e que presenta similitudes en tamaño, arquitectura e tipo de tecidos nas súas vías respiratorias farínxeas coas dos humanos. “Tamén hai similitudes na forma e tamaño da lingua”, indican os autores.
Segundo o seu estudo, publicado na revista Heliyon, a apnea do sono que sofren estes animais pode estudarse e compararse coa das persoas. Isto débese a que, a diferenza doutras apneas producidas en ratas ou coellos, a que se dá entre os miniporcos de Iucatán prodúcese “de forma natural”, explica Zi-Jun Liu, investigador principal do departamento de Ortodoncia da Universidade de Washington.
O equipo quixo ir alén e corroborar unha hipótese que explicaría estas interrupcións no fluxo de aire: a obesidade podería ser posible causante dos bloqueos de aire que se dan na farinxe e provocar os episodios de apnea, ao diminuír o volume das vías respiratorias, provocar resistencias ao fluxo de aire e turbulencias.
Nas vías respiratorias dos porcos, a formación de turbulencias podería ser causada por unha combinación dun cambio abrupto na forma da vía do fluxo de aire e unha alta velocidade deste. Esta podería ser a razón pola que o aire deixa de fluír na apnea do sono.
Para comprobar a hipótese, escolleron cinco exemplares de miniporcos, de entre nove e once meses de idade. Dous deles eran obesos, cun Índice de Masa Corporal (IMC) por encima de 50, mentres que o resto non superaba un IMC de 39. Despois, gravaron e monitoraron varias sesións de soño natural e provocado por sedación de entre tres e catro horas.
Dos tres suxeitos non obesos, só un mostrou episodios de apnea —menos de cinco—, mentres que os dous exemplares considerados obesos sufriron varios episodios de apnea —máis de cinco—, xunto coa aparición de ronquidos.
Os datos extraídos combináronse coas imaxes de resonancia magnética que obtiveron dos exemplares, tamén sedados e tombados nunha posición común para durmir nos porcos. Con todo iso, construíron réplicas en 3D das vías respiratorias dos animais.
Ao recrear os fluxos de aire, os científicos puideron mostrar que os porcos obesos presentaban un estreitamento significativamente maior na garganta. Ademais, respiraban máis rápido, cun aumento do 25% na velocidade do fluxo de aire a través destas rexións máis estreitas.
A pesar do estreitamento da faringe e o aumento na velocidade do fluxo de aire, os investigadores non atoparon ningunha turbulencia nas vías respiratorias dos porcos. “O mecanismo da apnea do sono aínda se segue sen comprender do todo”, comenta Liu, que se enfrontou a multitude de desafíos para realizar os experimentos e obter datos precisos.
Os investigadores engaden que, aínda que esta investigación mostrou que os miniporcos poden proporcionar un modelo animal natural para examinar a apnea do sono e brindar unha maior comprensión de como esta afecta o corpo, débense realizar máis estudos para atopar unha solución a longo prazo e atopar os mecanismos e detrás deste trastorno.
Referencia: Airflow dynamics in obese minipigs with obstructive sleep apnea (Publicado en Heliyon).
