Venres 29 Marzo 2024

Sputnik Planum en Plutón

Créditos da imaxe: NASA, Johns Hopkins U./APL, Southwest Research Inst.
Créditos da imaxe: NASA, Johns Hopkins U./APL, Southwest Research Inst.

Explicación: hai un océano por baixo de Sputnik Planum en Plutón? A estrañamente chaira extensión dourada de 1000 km de anchura, que se pode ollar na imaxe publicadada New Horizons, parece segmentada en células de convección. Pero como se creou esta rexión? Agora, unha hipótese sostén que a resposta está nun gran impacto que remexeu un océano subterráneo de auga salgada cuns 100 quilómetros de grosor.  A imaxe publicada de Sputnik Planum, parte da zona máis grande con forma de corazón Tombaugh Regio, foi tirada o pasado xullo e amosa detalles auténticos en cores esaxeradas. Aínda que a nave espacial automática New Horizons xa marchou para unha nova aventura, seguen a facerse modelos informáticos deste abraiante accidente xeográfico da superficie de Plutón que probablemente leve a ideas máis refinadas sobre o que se atope por baixo.

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Relacionadas

Un mapa da NASA alerta da subida do mar en Galicia e revela as zonas máis afectadas

Unha ferramenta dixital baseada nos datos científicos do Sexto Informe do IPCC ofrece unha proxección sobre as subidas do nivel do mar en todo o mundo ata 2150

Un crustáceo do tamaño dun gran de area: un reservorio de microplásticos no océano

Estes organismos poden reter ata un máximo de 200 partículas por metro cúbico de auga mariña e representar un punto de entrada nas redes tróficas

Envía o teu nome a Xúpiter nunha misión espacial da NASA

Dende a axencia lanzarán unha botella que leva tamén un poema da escritora estadounidense Ada Limón

O galego aos mandos da dinámica orbital da NASA: “O espazo parecíame ciencia ficción”

Andrés Dono entrou na administración espacial americana con 24 anos para facer unhas prácticas. Unha década despois lidera o equipo que deseña a traxectoria dos satélites