Únete á nosa canle de Whatsapp
Cando os dinosauros reinaban sobre a Terra, estaban moi sfastados de nós agora, a máis de 50.000 anos luz, que son casi 500.000 billóns de quilómetros. Porque na época dos dinosauros, o noso planeta estaba nun lado completamente diferente da galaxia. Unha nova animación da científica Jessie Christiansen da NASA amosa canto durou o reinado dos dinosauros. E tamén supón unha reflexión sobre o curta que é a era dos humanos en comparación. A orixinalidade da súa proposta supón rastrexar o movemento do noso sistema solar a través da Vía Láctea.
O noso Sol orbita o centro da galaxia, completando a súa rotación cada 250 millóns de anos máis ou menos. Entón, a animación de Christiansen mostra que a última vez que o noso Sistema Solar estaba no seu punto actual na galaxia, o Período Triásico estaba en pleno apoxeo e os dinosauros apenas comezaban a emerxer.
Moitos dos dinosauros máis emblemáticos deambularon pola Terra cando o planeta estaba nunha parte moi diferente da Vía Láctea.
Christiansen tivo a idea de ilustrar esta historia cando dirixía unha festa de observación de estrelas no Instituto de Tecnoloxía de California en Pasadena.
Esta escala de tempo astronómica resulta abraiante para comprender a antigüidade dos dinosauros
Os asistentes quedaron asombrados cando mencionou que o noso Sistema Solar estaba na banda oposta da galaxia cando os dinosauros deambulaban por este planeta. “Esa foi a primeira vez que me decatei de que esas escalas de tempo (arqueolóxicas, escalas de tempo de rexistros fósiles e escalas de tempo astronómicas) realmente coinciden”, dixo Christiansen a Business Insider.
“Entón tiven a idea de que podería mapear a evolución dos dinosauros a través da rotación da galaxia“. O vídeo resultante pon ambas as liñas de tempo en perspectiva:
I have always been interested in galactic archaeology, but I don’t think this is what they meant.
Did you know that dinosaurs lived on the other side of the Galaxy? pic.twitter.com/ngGCAu0fYU
— Dr. Jessie Christiansen (@aussiastronomer) August 28, 2019
Christiansen dixo que lle levou unhas catro horas facer a película usando animacións cronometradas en PowerPoint. Tamén notou un par de correccións menores ao texto no seu vídeo: os plesiosaurios non son dinosauros, e completamos unha órbita galáctica cada 250 millóns de anos (non 200 millóns de anos).
Con todo, o movemento galáctico é máis complicado. As outras estrelas e sistemas planetarios na galaxia tamén se están a mover, a diferentes velocidades e en diferentes órbitas. Os que ocupan posicións internas viran máis rápido que os das rexións externas. Ademais, a galaxia mesma esta a moverse a través do espazo, achegándose lentamente á próxima galaxia de Andrómeda.
“A animación fai que pareza que regresamos ao mesmo lugar, pero en realidade toda a galaxia avanzou moito”, dixo Christiansen. “É máis coma se estivésemos a facer unha espiral a través do espazo”.
Polo tanto, na rotación do Sistema Solar arredor do centro galáctico, non estamos a regresar a un punto fixo. É diferente da última vez que estivemos aquí, neste lado da Vía Láctea.
A Terra, con todo, non é drasticamente diferente. O máis importante é que continúa a ser compatible coa vida complexa. E unha boa razón para iso chega grazas ao camiño que facemos coa órbita galáctica. “O noso sistema solar non viaxa ao centro da galaxia, senón que regresa novamente. Sempre quedamos a esta distancia”, dixo Christiansen. Como resumo, con isto evitamos achegarnos ao terrible centro da galaxia, onde a vida probablemente non sobreviviría.
