Xoves 28 Marzo 2024

A necropsia da lura xigante de Bares apunta a un combate mortal

O 7 de outubro de 2016, unha lura xigante, de 123 centímetros de lonxitude do manto e 105 quilos de peso, apareceu nadando preto do porto de Bares. Un home que paseaba por alí converteuse na primeira persoa que avistaba un animal vivo deste tipo (Architeutis) fóra de Xapón, e tomou varias fotografías. Outras persoas que se atopaban nunha praia próxima viron como o animal, aínda con vida, varaba na praia, tal e como amosa este vídeo, e deron aviso á Cemma. Aínda que tiña sinais de graves feridas, xa que carecía dos seus tentáculos, aínda respiraba, desprazábase e cambiaba lixeiramente de cor. Deron aviso á Pouco despois morreu.

Marcas de ventosa no corpo da lura. Foto: IIM-CSIC.
Marcas de ventosa no corpo da lura. Foto: IIM-CSIC.

Este exemplar de lura xigante era, por tanto, unha alfaia para os científicos. E así, investigadores do Instituto de Investigacións Mariñas de Vigo (IIM-CSIC) puxéronse a traballar na análise do corpo para coñecer todo o posible sobre a especie. Coa colaboración da Coordinadora para o Estudo e Protección das Especies Mariñas (Cepesma), os investigadores do grupo Ecobiomar, dirixidos por Ángel Guerra, realizaron a necropsia en Luarca (Asturias). Agora publican os resultados na revista Ecology.

Publicidade

“Co cadáver todavía moi fresco, realizouse unha inspección do cadáver, que puxo de manifesto que se trataba dunha femia inmadura, con numerosas marcas de ventosas e feridas alongadas na súa epiderme”, explica Ángel Guerra. Posteriormente, un equipo de investigación liderado polo CSIC e apoiado por Luis Laria e outros membros do Cepesma realizaron unha necropsia más detallada para determinar a orixe das feridas e as causas de que a lura xigante se achegase tanto á costa.

Loita con outra lura xigante

“O tamaño e a forma das ventosas suxire que o animal mantivo unha loita con outro exemplar máis grande da súa propia especie. O escenario que cremos que se produciu foi a competencia entre dous exemplares de lura xigante por peixes dun banco de lirios, o seu principal alimento nesa época do ano. Este comportamento de roubo dunha presa observárase só unha vez entre os cefálopodos, nunha observación realizada en acuario”, explica Graham Pierce, coautor do traballo, que destaca tamén que a obtención deste exemplar “constitúe un achado relevante para o coñecemento desta fuxidía especie”.

Sobre as razóns que trouxeron ao animal ferido ata as costas galegas, os investigadores cren que debido aos danos sufridos e á desorientación, “puido ser arrastrado polas correntes a unha masa de auga cálida, que o arrastou cara a costa”. Actualmente, o animal repousa no Parque de la Vida de Luarca.

Tamén podes ver:

video/o-video-do-final-da-lura-xigante-no-porto-de-bares/

 

 

 

 

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Relacionadas

Un equipo do CSIC logra controlar unha doenza causante da extinción dos anfibios

Os investigadores aplicaron un funxicida agrario sen observar trazas do produto nin efectos significativos na química e bioloxía da auga

Zendal lanza a primeira vacina de tecnoloxía ADN contra a leishmaniose canina

‘Neoleish’ reduce a presenza do parasito en máis dun 90% e mellora os signos clínicos da doenza

Un composto natural reduce o impacto da seca e mellora a produtividade do tomate

Un equipo do CSIC e da UPV descobre como actúa o butanoato de hexenilo, un aroma que emiten estas plantas para resistir ás bacterias

Como usar datos históricos para a conservación de especies: así é a nova metoloxía con pegada galega

A UVigo e o CSIC proban un método en escaravellos coprófagos ibéricos que permite comprender a súa resposta a cambios ambientais