Venres 19 Abril 2024

En defensa do Instituto Español de Oceanografía

Desde fai máis de 100 anos, o Instituto Español de Oceanografía (IEO) ten como misión a investigación e o desenvolvemento tecnolóxico, incluída a transferencia de coñecementos sobre o mar e os seus recursos, e é un Organismo Público de Investigación (OPI) dependente da Secretaría de Estado de Investigación, Desenvolvemento e Innovación. "O crecemento dos últimos quince anos non foi acompañado da necesaria modernización" Para levar a cabo a súa misión, o IEO ten un orzamento propio, incrementado con financiamento externo obtido en proxectos nacionais e internacionais e encomendas de xestión. Dispón de nove Centros Oceanográficos repartidos ao longo do litoral español, na Coruña, Cádiz, Xixón, Málaga, Murcia, Santa Cruz de Tenerife, Santander, Palma de Mallorca, Vigo e os servizos centrais en Madrid; 5 buques de investigación oceanográfica, 4 plantas de cultivos mariños, laboratorios de referencia internacional en contaminación mariña, medio mariño e xenética, bases de datos e coleccións biolóxicas únicas a nivel mundial e mantén numerosos programas de observación do ecosistema mariño. O seu persoal, de traballadores altamente especializados, permítelle abordar proxectos multidisciplinares, independentemente da súa localización xeográfica. O IEO representa a España en numerosos foros científicos e técnicos, nacionais e internacionais, sendo o organismo asesor en materia de pesca e medio ambiente mariño do Goberno de España, e é o organismo encargado da avaliación do estado ambiental dos ecosistemas mariños e das pesqueiras. Así mesmo, os profesionais do IEO representan á UE en numerosas organizacións gobernamentais ou se integran en grupos de asesoramento como expertos independentes. Houbo unha "diminución drástica na execución orzamentaria (do 90% en 2013 ao 50% en 2017)" O crecemento en número de proxectos de investigación no últimos quince anos non foi acompañado da necesaria modernización no sistema de xestión e na estrutura do Organismo. Os problemas organizativos do IEO acentuáronse en 2010 cando foi degradado, xunto con outros OPIs, ao rango de Subdirección Xeral, coas consecuencias administrativas que leva. A situación agravouse a partir de 2014, tras o cambio no réxime de control económico-financeiro que no IEO se realizou sen a dotación de recursos humanos necesarios para levar a cabo devandito cambio. En consecuencia, nos últimos anos apréciase unha diminución drástica na execución orzamentaria (do 90% en 2013 ao 50% en 2017). Esta diminución non se xustifica única e exclusivamente polo contexto xeral de crise, xa que esta tendencia tan acusada no IEO non se aprecia noutros OPIs. Isto último reflicte a existencia dun problema estrutural. Se os datos de execución orzamentaria 2013-2017 son xa de seu suficientemente alarmantes, a incapacidade do IEO para executar o gasto comprometido en 2017 levou a un axuste adicional en gasto corrente en bens e servizos, que só permite dispoñer para 2018 dun 30% do orzado no ano 2017. Os problemas na estrutura organizativa ocasionan atrasos na tramitación de expedientes e, en consecuencia, bloquean a execución de proxectos e a creación de emprego cualificado e de calidade, con grave prexuízo para o prestixio do IEO e con repercusión directa no tecido social e económico do país. "Os problemas na estrutura organizativa ocasionan atrasos e bloquean a execución de proxectos" Esta situación de parálise estrutural resúmese en incapacidade de xestión dos recursos financeiros dispoñibles, moitos captados de fontes externas; incumprimento dos compromisos adquiridos; atrasos nos pagos; devolución de subvencións non executadas; desincentivación no liderado de proxectos. En definitiva, perda de prestixio da institución e dos profesionais do IEO, e perda de capacidade na consecución das súas funcións. O actual equipo directivo do IEO é consciente desta situación, que foi denunciada en numerosas ocasións, aínda que non conseguiu remediala, nin a denunciou publicamente. Por todo iso, os traballadores do IEO que subscriben este manifesto, pertencentes ás escalas de investigación, técnicas e administrativas, enormemente preocupados de ver como o IEO está colapsado e observando con asombro o nivel de conformismo do equipo directivo do IEO, ven na obrigación de denunciar esta dramática situación.
Instalacións do Instituto Español de Oceanografía en Vigo (arriba) e A Coruña.

Desde fai máis de 100 anos, o Instituto Español de Oceanografía (IEO) ten como misión a investigación e o desenvolvemento tecnolóxico, incluída a transferencia de coñecementos sobre o mar e os seus recursos, e é un Organismo Público de Investigación (OPI) dependente da Secretaría de Estado de Investigación, Desenvolvemento e Innovación.

“O crecemento dos últimos quince anos non foi acompañado da necesaria modernización”

Para levar a cabo a súa misión, o IEO ten un orzamento propio, incrementado con financiamento externo obtido en proxectos nacionais e internacionais e encomendas de xestión. Dispón de nove Centros Oceanográficos repartidos ao longo do litoral español, na Coruña, Cádiz, Xixón, Málaga, Murcia, Santa Cruz de Tenerife, Santander, Palma de Mallorca, Vigo e os servizos centrais en Madrid; 5 buques de investigación oceanográfica, 4 plantas de cultivos mariños, laboratorios de referencia internacional en contaminación mariña, medio mariño e xenética, bases de datos e coleccións biolóxicas únicas a nivel mundial e mantén numerosos programas de observación do ecosistema mariño. O seu persoal, de traballadores altamente especializados, permítelle abordar proxectos multidisciplinares, independentemente da súa localización xeográfica.

Publicidade

O IEO representa a España en numerosos foros científicos e técnicos, nacionais e internacionais, sendo o organismo asesor en materia de pesca e medio ambiente mariño do Goberno de España, e é o organismo encargado da avaliación do estado ambiental dos ecosistemas mariños e das pesqueiras. Así mesmo, os profesionais do IEO representan á UE en numerosas organizacións gobernamentais ou se integran en grupos de asesoramento como expertos independentes.

Houbo unha “diminución drástica na execución orzamentaria (do 90% en 2013 ao 50% en 2017)”

O crecemento en número de proxectos de investigación no últimos quince anos non foi acompañado da necesaria modernización no sistema de xestión e na estrutura do Organismo. Os problemas organizativos do IEO acentuáronse en 2010 cando foi degradado, xunto con outros OPIs, ao rango de Subdirección Xeral, coas consecuencias administrativas que leva. A situación agravouse a partir de 2014, tras o cambio no réxime de control económico-financeiro que no IEO se realizou sen a dotación de recursos humanos necesarios para levar a cabo devandito cambio. En consecuencia, nos últimos anos apréciase unha diminución drástica na execución orzamentaria (do 90% en 2013 ao 50% en 2017). Esta diminución non se xustifica única e exclusivamente polo contexto xeral de crise, xa que esta tendencia tan acusada no IEO non se aprecia noutros OPIs. Isto último reflicte a existencia dun problema estrutural.

Se os datos de execución orzamentaria 2013-2017 son xa de seu suficientemente alarmantes, a incapacidade do IEO para executar o gasto comprometido en 2017 levou a un axuste adicional en gasto corrente en bens e servizos, que só permite dispoñer para 2018 dun 30% do orzado no ano 2017. Os problemas na estrutura organizativa ocasionan atrasos na tramitación de expedientes e, en consecuencia, bloquean a execución de proxectos e a creación de emprego cualificado e de calidade, con grave prexuízo para o prestixio do IEO e con repercusión directa no tecido social e económico do país.

“Os problemas na estrutura organizativa ocasionan atrasos e bloquean a execución de proxectos”

Esta situación de parálise estrutural resúmese en incapacidade de xestión dos recursos financeiros dispoñibles, moitos captados de fontes externas; incumprimento dos compromisos adquiridos; atrasos nos pagos; devolución de subvencións non executadas; desincentivación no liderado de proxectos. En definitiva, perda de prestixio da institución e dos profesionais do IEO, e perda de capacidade na consecución das súas funcións.

O actual equipo directivo do IEO é consciente desta situación, que foi denunciada en numerosas ocasións, aínda que non conseguiu remediala, nin a denunciou publicamente.

Por todo iso, os traballadores do IEO que subscriben este manifesto, pertencentes ás escalas de investigación, técnicas e administrativas, enormemente preocupados de ver como o IEO está colapsado e observando con asombro o nivel de conformismo do equipo directivo do IEO, ven na obrigación de denunciar esta dramática situación.

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Relacionadas

Si, pódese crear acuarela con bacterias: a UDC impulsa a divulgación a través da arte

CICAGallery estrea a súa primeira edición con cinco artistas que convivirán con distintos grupos de investigación da universidade

Exoplanetas de spray e tinta: ciencia e arte alíanse nun proxecto internacional con selo galego

O artista vigués Tono Carbajo realiza unha residencia artística en Cataluña para desenvolver a súa obra visual e sonora a partir de evidencias astronómicas

Inmaculada Rodríguez: “Antes faciamos empresas de parafusos, agora de ciencia e tecnoloxía”

A directora xeral de Unirisco reclama dar o salto da investigación á empresa nas xornadas 'Investir en Ciencia si é rendible’, que organiza xunto a Noso Capital

Crean en Vigo un mapa de biodiversidade costeira a partir de 11.000 chíos

A análise da información recompilada na rede X permite, cun baixo custo, complementar os programas existentes de vixilancia