Únete á nosa canle de Whatsapp
Se ben a enfermidade periodontal é unha das principais causas da perda de dentes, non é a única. O desgaste dental, que consiste nunha perda do esmalte —a estrutura máis externa dos dentes— tamén pode provocar a súa caída. E, nos casos máis avanzados, a dentina e o cemento radicular do dente tamén poden verse afectados.
Porén, non todos os desgastes dentais son do mesmo grao e consideración. “É importante distinguir o tipo de desgaste que pode sufrir un dente, posto que o tratamento variará en función da causa que o produza”, explica o odontólogo Simón Pardiñas, director da Clínica Médico Dental Pardiñas. Entre estas causas atopamos a abrasión dental, a abfracción, a atrición, a erosión e reabsorción dental ou radicular.
A abfracción, un trauma continuado
A abfracción é unha perda da estrutura dos dentes debido, xeralmente, a un trauma continuado a raíz dunha forza excesiva sobre eles por mor dunha mala mordida. Cando se xeran zonas de tensión, prodúcense microfracturas, que a longo prazo poden provocar a perda de esmalte, dentina e cemento.
Para tratar a abfracción dental, o primeiro que hai que facer é eliminar a causa que a produce. Ao deberse xeralmente a unha mala forma de morder, aconséllase realizar un estudo para avaliar a posibilidade dun tratamento de ortodoncia, podendo así colocar os dentes na súa posición correcta e asegurar de que se enmallan correctamente entre si.
A abrasión, un contacto con elementos agresivos
A abrasión é unha perda da estrutura dos dentes debido ao contacto con elementos abrasivos, como pode ser o uso dun cepillo de dentes demasiado duro ou unha técnica demasiado agresiva. Estas abrasións tamén poden ser causadas por unha prótese removible mal axustada, que provoca un desgaste dental progresivo.
Para tratar unha abrasión dental é necesario poder restaurar a anatomía e a estrutura orixinais do dente, para o que se adoitan empregar empastes, coroas e incrustacións en función da gravidade do desgaste. É igualmente importante eliminar as causas destas abrasións, como, por exemplo, modificar as técnicas de escovado, usar un cepillo de dureza media ou axustar correctamente as próteses.
A erosión, un desgaste químico
A erosión dental é a destrución da superficie dos dentes causada por elementos externos, normalmente produtos químicos e/ou ácidos, como os contidos nas bebidas carbonatadas, cuxo consumo excesivo pode provocar a perda de esmalte. Este problema tamén o sofren as persoas con refluxo esofáxico ou trastornos alimentarios, xa que o contacto frecuente dos ácidos gástricos coa superficie dos dentes fan que se erosionen progresivamente.
“A erosión é lenta, e pode pasar desapercibida antes de que o paciente observe algún síntoma, como son a sensibilidade aos cambios de temperatura, ou no consumo de doces e/ou ácidos…”, advirte Pardiñas. Amais, e a diferenza das caries dentais, a erosión prodúcese mesmo en lugares onde non hai placa dental. Para tratar as erosións dentais tamén é fundamental eliminar o estímulo causante. Por exemplo, reducir o consumo de bebidas carbonatadas ou ácidas en pacientes que as consumen moito. Se o problema provén de trastornos alimentarios ou o refluxo esofáxico, debería porse en mans dun especialista na materia.
A atrición e a reabsorción, outras causas
A atrición é o desgaste das superficies dos dentes debido ao contacto entre elas. Este proceso prodúcese con frecuencia en pacientes bruxistas ou apretadoras. A solución será enfocada en tratar este hábito, sexa mediante tratamento de ortodoncia e/ou o uso de férulas de descarga.
A reabsorción dental ou das raíces son defectos nun dente que poden afectar ao esmalte, dentina, cemento e pulpa. Podendo ser externos ou internos, normalmente son causados por traumatismos, tratamentos de ortodoncia, quistes, dentes impactados, enfermidades sistémicas, idiopáticas ou xenéticas. Dependendo da área afectada pola reabsorción, pode ter diferentes tratamentos, que poden incluír endodoncia, empastes, incrustacións ou, en casos moi avanzados, extracción de dentes.
Detección e tratamento
Como o desgaste dental adoita ser moi gradual, non sempre é doado detectar este problema. Non obstante, hai algúns indicadores que poden axudar neste proceso. “Por exemplo, e a medida que se deteriora o esmalte, a dentina transparéntase a través del, mostrando unha cor máis amarelada. É por iso que as persoas con desgaste adoitan ter os dentes máis amarelos”, explica o odontólogo. Unha fricción e contacto excesivo entre os dentes tamén poden producir fisuras dentais, sensibilidade dental, dor no dente e mesmo redución da dimensión vertical.
Como case calquera outro problema oral, o desgaste dental pode evitarse seguindo certas pautas, como usar cepillos dentais de dureza media, utilizar pastas de dentes con baixo índice de abrasividad, non cepillar os dentes inmediatamente despois de consumir bebidas ou comidas acedas e visitar periodicamente ao dentista.
