Venres 19 Abril 2024

O ADN desmonta unha das grandes teorías da conspiración nazis

Tivo a idea nun soño, aínda que máis tarde afirmou que foi unha visión provocada por forzas sobrenaturais. En 1941, Rudolf Hess, o segundo na liña de poder do propio Hitler, embarcou nun perigoso voo en solitario a Gran Bretaña para tentar negociar un tratado de paz.

Ou realmente non viaxou el? Foi realmente Rudolf Hess ou, como afirma unha teoría da conspiración, era un impostor indistinguible: alguén enviado a enganar aos aliados con algún propósito nazi infame.

Publicidade

Nada menos que o propio Franklin Roosevelt cría que a chamada teoría do ‘doppelgänger‘ era certa. E durante décadas moitos pensaron que Rudolf Hess seguía en liberdade tras a Segunda Guerra Mundial.

Aquela misión fracasou. Hess, ou o seu suposto dobre, chegou a Escocia, pero foi capturado inmediatamente mentres pelexaba por se desfacer do seu paracaídas. Estivo preso e finalmente foi condenado a cadea perpetua nos xuízos de Nuremberg.

Así pasou as últimas catro décadas da súa vida na prisión de Spandau en Berlín Occidental, onde foi atopado morto en 1987 á idade de 93 anos, nun aparente suicidio. A posterior cremación dos restos de Hess fixo que parecese imposible saber con certeza se o prisioneiro coñecido como ‘Spandau #7’ era un doppelgänger ou o verdadeiro Deputado do Führer, amigo íntimo de Hitler e o membro número 16 do partido nazi.

Sen restos físicos para examinar, os teóricos da conspiración foron achegando sombras e dúbidas para soster a hipótese de que o prisioneiro non era Rudolf Hess. Por exemplo, Spandau #7 supostamente carecía de cicatrices no peito compatibles coa ferida de bala que Hess recibiu na I Guerra Mundial. Tampouco tiña a abertura de Hess nos seus dentes frontais.

O prisioneiro tamén se negou a recibir visitas de familiares e sostivo que era vítima dun misterioso caso de amnesia.

Con todo, unha peza final e crucial do crebacabezas de Hess aínda permanecía en xogo. Décadas despois da morte de Spandau #7, os investigadores descubriron accidentalmente que aínda existía unha mostra de sangue tomada do prisioneiro en 1982, e que se almacenou no Centro Médico Walter Reed Army en Washington DC.

“Decateime por primeira vez da existencia do sangue de Hess a partir dun comentario casual durante a miña residencia en patoloxía en Walter Reed”, dixo a New Scientist o primeiro autor e patólogo retirado do Exército dos Estados Unidos Sherman McCall: “Anos máis tarde souben da controversia histórica”.

Coa mostra, McCall e o seu equipo rastrexaron a un dos parentes vivos de Hess (que permanece no anonimato), e compararon marcadores de ADN entre a mostra de sangue e unha mostra da saliva ofrecida polo parente, sen saber que atoparían.

“Obtivemos unha coincidencia”, explicou a The Guardian o investigador principal Jan Cemper-Kiesslich da Universidade de Salzburgo en Austria. Segundo os investigadores, a análise de ADN indica que hai unha probabilidade maior ao 99.99 por cento de que Spandau #7 foi, de feito, Rudolf Hess.

Para o equipo, e tamén para o resto de nós, iso é dabondo para considerar este misterio de décadas finalmente resolto. “Debido ao afortunado evento da presenza dunha mostra de rastro biolóxico do prisioneiro ‘Spandau #7′, os autores tiveron a oportunidade única de botar nova luz sobre un dos memes históricos máis persistentes da historia da Segunda Guerra Mundial”, escribiu o equipo investigador no seu artigo científico. “A teoría da conspiración que afirma que o prisioneiro ‘Spandau # 7’ era un impostor é extremadamente improbable e, por tanto, queda refutada”.

Os achados repórtanse en Forensic Science International: Genetics .

E aquí podes ler doutra teoría da conspiración nai recén desmontada:

Confirmado: Hitler nunca estivo en Galicia porque morreu en Berlín

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Relacionadas

Es zurdo? Descobren mutacións raras asociadas ao uso da man (e o pé) esquerdos

Un novo estudo explica como certas variantes xenéticas que alteran o xene TUBB4B están relacionadas co desenvolvemento desta condición

As mutacións do ADN mitocondrial poderían anunciar o inicio do párkinson

Un novo estudo sinala que as delecións prodúcense anos antes da aparición dos síntomas motores e cognitivos desta enfermidade

Un equipo galego detecta posibles biomarcadores da esquizofrenia resistente ao tratamento

Científicos do IDIS identifican un perfil de 16 microARN que diferencia aos pacientes que non responden á medicación dos que si o fan

Atopada unha proteína que evita que o ADN se triplique

Un equipo do CNIO descobre un sistema 'antifallo' que podería ter aplicación na prevención do cancro e doutras enfermidades