Xoves 28 Marzo 2024

Cando o ‘Escorial dos mares’ tiña a súa base en Galicia

O 12 abril de 1770 foi un día memorable na ría de Vigo. Porque, deixando atrás as illas Cíes, facía a súa aparición o maior barco de guerra da súa época, un dos poucos buques de liña que tivo catro cubertas e que ía armado con 120 canóns, que pouco despois pasarían a ser 140. Era o ‘Santísima Trinidad‘, ao que polo seu descomunal tamaño alcumaban o ‘Escorial dos mares’. Vigo foi a súa primeira escala en Europa e Ferrol o seu destino como base.

Trinta e cinco anos despois da súa chegada a Galicia, en 1805, o seu afundimento certificaría na batalla de Trafalgar o final do dominio marítimo de España.

Publicidade

O Santísima Trinidad.
O Santísima Trinidad.

O Santísima Trinidad foi botado en outubro de 1769 na Habana. Custou unha fortuna: 40.000 ducados. Con máis de sesenta metros de eslora, empregáronse na súa construción madeiras nobres como a caoba. E podía transportar máis de mil tripulantes. Con todo, pouco despois do seu botadura, viuse que polo seu tamaño era pouco maniobrable. E decidiron executar obras de mellora, que se realizarían en Galicia.

Vigo foi así o primeiro porto que coñeceu en Europa. Entrou na ría viguesa aquel 12 de abril de 1770, nunha escala na que se lle alongaron os paus de trinquete e mesana, para mellorar o seu navegabilidade, xa que na viaxe dende o Caribe deixara dúbidas no capitán Joaquín Maguna, encargado de traer o buque a Ferrol, onde tería a súa base por expreso desexo do rei Carlos III.

O 15 de abril entrou no Ferrol, onde se reforzaron os seus costados e cubertas, e foi sometido a outras melloras.  Con todo, nas probas de mar do 21 de xullo ao 9 de agosto, puideron comprobar que o seu defecto principal coexistía, a súa falta de estabilidade só lle permitía facer uso da batería baixa con bo tempo.

Para corrixir este defecto, o 14 de marzo de 1778 entrou no dique grande do arsenal de Ferrol. Alí, conseguiron rebaixarlle a cámara alta e engadirlle unha falsa quilla, e co fin de baixar o centro de gravidade baixaron tamén as cubertas.

Para facerse unha idea das dimensións do ‘Escorial dos mares‘, hai que destacar que en 1803 contaba con 136 pezas de artillería que se incrementarían ata as 140 pouco antes da batalla de Trafalgar. Só 13 dos 237 navíos de liña que botou a Armada española desde 1687 a 1853 dispoñían de tres pontes, equipados con entre 100 e 120 canóns. A inmensa maioría tiñan dúas pontes, con entre 50 e 80 canóns. O Santísima Trinidad tiña catro pontes.

O Santísima Trinidad tivo a súa base no porto de Ferrol por expreso desexo do rei Carlos III

Moito tempo despois do ser afundido, os Estados Unidos estreaban en 1836 o seu primeiro catro pontes: o Pennsylvania, de 136 canóns. Tamén, chegou máis tarde o Valmy, da mariña de guerra de Francia. E a Royal Navy proxectou un catro cubertas ao que ían chamar Duke of Kent, deseñado para albergar 170 canóns, pero o proxecto nunca chegou aos estaleiros.

O Santísima Trinidad converteríase no buque insignia, que participou en combates na Canle da Mancha durante a guerra contra Gran Bretaña, decidida en apoio da Guerra da Independencia das colonias americanas.

Máis tarde, en 1797, o colosal barco participou na batalla do cabo San Vicente, onde foi atacado por unha escuadra británica e se salvou de ser capturado pola rápida intervención doutro buque, o San Pelayo, que se interpuxo ante o lume inimigo e permitiu gañar tempo para que chegasen reforzos.

Pero o momento tráxico do Santísima Trinidad chegaría coa batalla de Trafalgar de outubro de 1805. Tras sufrir 200 mortos e 100 feridos, foi capturado polos ingleses, pero o seu lamentable estado fixo que se afundise ao sur de Cádiz o 24 de outubro, cando era remolcado polas fragatas británicas HMS Naiad e HMS Phoebe.

Para a literatura, o buque quedou inmortalizado na novela  Trafalgar‘, a primeira da serie dos Episodios Nacionais de Benito Pérez Galdós, quen fixo que o seu protagonista embarcase no ‘ Santísima Trinidad’ para vivir e contar o desastre naval vivido pola escuadra combinada franco-española ante o poderío inglés da frota do almirante Nelson.

E así terminou a historia do ‘Santísima Trinidad’, o maior buque de guerra do seu tempo. O mesmo ‘Escorial dos mares’ que foi botado na Habana. Que unha mañá de 1770 asombrou a todas as vilas da ría de Vigo, sucando as ondas fronte ás illas Cíes. E que logo tería a súa base no porto de Ferrol. E que remataría os seus días afundido en augas de Cádiz.

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Relacionadas

O Simposio Nacional de Oncoloxía de Precisión insta ao impulso da terapia en Galicia

O evento acolle en Vigo a máis de 40 expertos os días 22 e 23 de febreiro

Buscan nun cemiterio de Narón unha das maiores fosas creadas polos golpistas en Galicia

O 26 de decembro de 1936 levouse a cabo unha das máis grandes execucións masivas das que hai constancia en terras galegas, na que foron asasinadas un total de 34 persoas

A UVigo bate récords na captación de fondos nacionais coa consecución de 5,5 millóns de euros para 40 proxectos

A metade dos traballos están vinculados os investigadores dos centros CIM, CINBIO, atlanTTic, Cintecx e Ecobas

A galega Elena Ojea gaña o Premio Fundación Banco Sabadell á Sostibilidade Mariña

A investigadora recibe este recoñecemento polo seu traballo sobre a adaptación e transformación dos sistemas socioecolóxicos mariños