Únete á nosa canle de Whatsapp
Como ven a Lúa desde os outros recunchos do mundo? Ao chegar a latitudes diferentes á nosa, se somos afeccionados a contemplar os astros, veremos que as cousas mudan lixeiramente de lugar. Porén, se baixamos cara ao hemisferio sur, o debuxo muda notablemente, debido á forma esférica do noso fogar. O caso do satélite terrestre é un dos máis salientables, polas súas implicacións para os astrofísicos que observan desde a parte sur da Terra.
“Desde a nosa perspectiva, a Lúa e o resto do ceo xiran 180º respecto ao norte”, explica Jake Clark, astrónomo da universidade de South Queensland, en Australia, en declaracións ao portal Alerta Ciencia. Así, segundo Clark, “vemos o ‘Oceanus Procellarum‘ na esquina sureste, ao contrario que para un observador do norte, que o ve no noroeste”.
Estes condicionantes vense tamén nas diversas fases lunares, que mudan de orientación dependendo da latitude desde onde a miramos. Así, “desde preto do Ecuador, a Lúa ponse como unha cara que sorríe”, conta o investigador australiano.
A Lúa ‘di a verdade’ no sur
Un dos aforismos máis habituais cando falamos das fases do satélite é que mente. Así, cando ten forma de ‘D’, está crecendo, e cando ten forma de ‘C’, decrece. Pero no sur, por tanto, di a verdade: crece cando ten forma de ‘C’ e decrece cando ten forma de ‘D’.
As constelacións visibles en todo o globo tamén xiran e por tanto, así, cambia o xeito de percibilas. “En Australia, a perna e o cinto de Orión coñécense como ‘The Saucepan’ xa que parece unha ola grande e vella”, explica Jake Clark.
Porén, nalgúns casos, só é posible ver determinadas estrelas desde un dos hemisferios. Por este motivo, se estas estrelas se utilizan como guía para a detección de exoplanetas, cómpre ter telescopios potentes arredor de todas as latitudes.
