Precisións refornadas 1: o mix enerxético

Co texto de hai un par de semanas sobre as variantes da COVID-19 superamos un fito importante: chegamos ás 200 publicacións en distintos medios (Canalciencia.com, O Cartafol, aquí en GCiencia, no propio web do Servizo de Normalización Lingüística ou ata en libro).

E parécenos que unha boa forma de conmemoralo é recuperando durante as vindeiras semanas textos xa publicados, pero que gañan de novo interese por trataren termos ou expresións que volven aparecer nos medios de comunicación ou na conversa pública.

Publicidade

E como a suba do recibo da luz que xa temos enriba fixo que volvésemos oír falar do mix enerxético, aquí quitamos do forno este texto de 2014, fresco coma o primeiro día.

Cócteles de enerxías: “energy mix”

A expresión mix enerxético designa o ‘conxunto das fontes primarias (carbón, petróleo, gas, nuclear, hidroeléctrica, eólica, solar…), coa súa ponderación relativa, empregadas nun momento determinado para a produción enerxética nun determinado espazo xeopolítico (estado, rexión…)’. É, xa que logo, unha fotografía que sinala as fontes que se usan e a porcentaxe que cada unha delas representa sobre o total.

Desde o punto de vista lingüístico, a expresión constrúese como un híbrido de calco (que nos debería levar a “mestura enerxética” ou “combinación enerxética”) e de importación directa da forma inglesa (energy mix), mecanismo tamén empregado noutras linguas europeas (mix de energía ou mix energético en castelán, mix energétique en francés, ou mix energético en portugués). Pero en todos estes idiomas podemos atopar recomendacións que invitan a prescindir dos híbridos e potenciar o emprego de alternativas que exclúen a importación do mix inglés, como combinación energética, surtido energético ou matriz energética en castelán, bouquet énergétique en francés ou cabaz energético en portugués.