Venres 29 Marzo 2024

Box Corer e ‘Equipo Lodo’ en acción

Caderno de bitácora:
Atlántico Norte/ 12 de xullo de 2016
Latitude: 59,73 graos Norte
Lonxitude: 40,58 graos Oeste
Aproximadamente a 2.876 kms do porto de saída en Vigo

Escrito a bordo por Irene, Susa e Guillermo, da Universidade de Vigo

Chega o momento da acción para os autochamados “Equipo Lodo”. O despregue de material de mostraxe invade parte da cuberta. Os máis impacientes axexan pola borda para ver como chega a draga… “Ollo! Todos con casco!”, lémbrannos sempre os mariñeiros encargados da manobra. Dependendo da quenda de traballo, Juan, Alberto, Óscar, Manuel ou Moledo izan con coidado a draga nos últimos metros ata depositala con suavidade en cuberta.

Publicidade

Sacamos a caixa da draga, retiramos a auga que hai sobre o sedimento e varios pares de ollos concéntranse no interior facendo que os cascos choquen. A continuación tomamos foto de ese anaco de fondo que se recolleu e introducimos catro tubos de PVC para iniciar a mostraxe. Queremos aproveitar ó máximo a cantidade de sedimento para diversos análises que faremos. Incluso o sedimento que queda entre os tubos é moi solicitado polo resto de compañeiros para sacar as dotes máis creativas e alfareiras… quizais antes do fin de campaña teñamos que montar outro taller a bordo cos excedentes!

DSC07350 (3)
Si, son cinceiros!

Dous dos tubos recollidos son precintados e etiquetados para analizar en terra as propiedades físicas, a composición e para determinar a idade dos materiais. Nestes días, Mario fíxose un verdadeiro experto na precisión para o uso da cortadora de tubos, facéndolle competencia a Anxo, un dos compañeiros do equipo que tivo que quedar en terra.

Os outros dous tubos divídense a bordo en fragmentos de un centímetro de espesor. No primeiro tubo soamente se recollen os 10 primeiros centímetros de profundidade para peneirar e separar a area do fango. O que interesa é conservar a fracción area, para iso se garda nun bote e se engade unha disolución colorante co fin de diferenciar os microorganismos vivos (os cales quedan tinguidos cunha chamativa cor rosada) dos caparazóns de especímenes que viviron no pasado.

A noite nesta latitude só dura dúas horas, entre as 2.00 e as 4.00 da mañá

Para coñecer o que está a pasar na actualidade é necesario saber que pasou fai anos. Ás veces esta labor de peneirado non é cómoda, especialmente co vento e co abaneo que aumenta cando o barco toma rumbo cara a seguinte estación… obxectivo: que non voen os tamices e as mostras con eles!

No derradeiro tubo, sepáranse todas as lonchas en diferentes bolsas convenientemente etiquetadas, as cales irán destinadas a diferentes tipos de análises en terra. Neste proceso o equipo desenrolou unha coordinación espectacular, todos sabemos o que hai que facer. A estas alturas de campaña non fan falla explicacións. Guillermo corta con precisión as “galletas” de un centímetro. Xa na mesa, Susa, Víctor, Marcos, Mario e Irene subdividen a mostra para as diferentes bolsas, como unha comparsa ben sincronizada. Mentres Iván, vai e vén do mostreador á mesa mantendo o instrumental limpo e “niquelado” entre centímetros, a pesar de que a estas latitudes a auga cada vez é máis fría.

Interior da caixa de mostraxe.
Interior da caixa de mostraxe.

No laboratorio seco, facemos unha caracterización preliminar do material recollido. Para completar esta descrición, contamos cunha lupa binocular que nos permite observar os grans dos que está constituído a fracción area. Tamén podemos facer as primeiras identificacións e sacar fotos para ter un rexistro , así como ter unha idea xeral de como vai evolucionando o fondo nesta travesía polo Atlántico norte. Os máis inquedos achéganse fronte a pantalla do ordenador porque… Quen non sinte curiosidade de saber que é o que hai alá abaixo?

Este proceso repítese día tras día, onde cada vez se volven máis longos a medida que a travesía se dirixe cara o Norte. É raro que o solpor sexa as 2:00 AM e o mencer sexa ás 4:00 AM, o mellor que se pode facer é non mirar o reloxo e gozar da paisaxe.

Ver a entrada anterior
Somos de cores

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Relacionadas

Un equipo do CSIC logra controlar unha doenza causante da extinción dos anfibios

Os investigadores aplicaron un funxicida agrario sen observar trazas do produto nin efectos significativos na química e bioloxía da auga

Zendal lanza a primeira vacina de tecnoloxía ADN contra a leishmaniose canina

‘Neoleish’ reduce a presenza do parasito en máis dun 90% e mellora os signos clínicos da doenza

Un composto natural reduce o impacto da seca e mellora a produtividade do tomate

Un equipo do CSIC e da UPV descobre como actúa o butanoato de hexenilo, un aroma que emiten estas plantas para resistir ás bacterias

Como usar datos históricos para a conservación de especies: así é a nova metoloxía con pegada galega

A UVigo e o CSIC proban un método en escaravellos coprófagos ibéricos que permite comprender a súa resposta a cambios ambientais