Venres 29 Marzo 2024

O cometa PanSTARRS, a Lúa e Venus

Créditos da imase e copyright: Amit Kamble (Auckland Astronomical Society); Anotacións complementarias: Judy Schmidt
Créditos da imase e copyright: Amit Kamble (Auckland Astronomical Society); Anotacións complementarias: Judy Schmidt

Explicación: o que está a xerar gran parte da emoción dos últimos tempos é o obxecto á esquerda da árbore grande. Se ollas de fite, entón podes ver o cometa PanSTARRS, completo con dúas colas. Durante xullo, este cometa medrou moito o seu brillo e acaba de pasar no seu punto máis achegado á Terra. Á impoñente árbore do centro é un piñeiro da Illa Norfolk é na outra beira desta árbore están as árbores Pohutukaw de Nova Zelandia. Por riba das árbores, ao lonxe, está o brillante Venus e o aínda máis brillante crecente da Lúa. Se miras aínda con máis atención, podes atopar a Xúpiter agochado nas pólas do piñeiro. A imaxe publicada tirouse hai uns poucos días no parque Fergusson,Nova Zelandia, mirando por riba da enseada Tauranga Harbour. Nos vindeiros días e semanas, o cometa C/2014 Q1 (PANSTARRS) irase afastando amodiño desde o Sol e a Terra, orzando no máis fondo dos ceos meridionais, atenuándose.

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Relacionadas

Un mapa da NASA alerta da subida do mar en Galicia e revela as zonas máis afectadas

Unha ferramenta dixital baseada nos datos científicos do Sexto Informe do IPCC ofrece unha proxección sobre as subidas do nivel do mar en todo o mundo ata 2150

A Lúa non ten ceo

https://theconversation.com/javascripts/lib/content_tracker_hook.js *Un artigo de “E se estivésemos equivocados? E se a Terra...

Envía o teu nome a Xúpiter nunha misión espacial da NASA

Dende a axencia lanzarán unha botella que leva tamén un poema da escritora estadounidense Ada Limón

O galego aos mandos da dinámica orbital da NASA: “O espazo parecíame ciencia ficción”

Andrés Dono entrou na administración espacial americana con 24 anos para facer unhas prácticas. Unha década despois lidera o equipo que deseña a traxectoria dos satélites