Venres 29 Marzo 2024

NGC 134, a galaxia Escultor

Créditos da imaxe e copyright: equipo CHART32, Procesado – Volker Wendel
Créditos da imaxe e copyright: equipo CHART32, Procesado – Volker Wendel

Explicación: probablemente NGC 134 non sexa a galaxia espiral mellor coñecida da constelación Sculptor. Con todo, o abraiante universo illa é un claro tesouro telescópico dos ceos meridionais. Comparte un núcleo brillante, corredores de po grumosos e brazos espirais envoltos lixeiramente con estrelas picudas no primeiro plano da Vía Láctea e a galaxia máis diminuta NGC 131 nesta definida vista cósmica. Desde unha distancia duns 60 millóns de anos luz, ollamos NGC 134 inclinada case de canto. Abarca uns 150.000 anos luz, facendo que sexa aínda máis grande cá nosa propia galaxia Vía Láctea. O disco retorto de NGC 134 e as extensións tenues danlle a aparencia de interaccións gravitatorias pasadas con galaxias veciñas. Como a moito máis achegada e brillante galaxia Sculptor NGC 253, gabiáns de po parecen erguerse desde o disco galáctico esparexido de cúmulos de estrelas azuis e rexións de formación estelar rosadas.

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Relacionadas

Un mapa da NASA alerta da subida do mar en Galicia e revela as zonas máis afectadas

Unha ferramenta dixital baseada nos datos científicos do Sexto Informe do IPCC ofrece unha proxección sobre as subidas do nivel do mar en todo o mundo ata 2150

O James Webb detecta a galaxia ‘morta’ máis antiga coñecida

Un equipo internacional de astrónomos, con participación española, observou que a formación estelar non formaba novas estrelas 700 millóns de anos despois do Big Bang

Envía o teu nome a Xúpiter nunha misión espacial da NASA

Dende a axencia lanzarán unha botella que leva tamén un poema da escritora estadounidense Ada Limón

O galego aos mandos da dinámica orbital da NASA: “O espazo parecíame ciencia ficción”

Andrés Dono entrou na administración espacial americana con 24 anos para facer unhas prácticas. Unha década despois lidera o equipo que deseña a traxectoria dos satélites