A investigadora Amaia Agirre, da Universidade do País Vasco, analizou a xestión e negociación do diñeiro en parellas que se autodefinir como igualitarias. Un dos principais obstáculos identificados é que o ideal do amor romántico -moi estendido na nosa sociedade- fai incompatible os lazos afectivos coa defensa de intereses individuais.
Cando unha parella chega ao punto da negociación económica, de forma máis ou menos explícita, ponse en evidencia se a súa relación é igualitaria ou non. Isto é así porque as relacións económicas prácticas teñen consecuencias no plano simbólico, e viceversa.
Esta é unha cuestión fundamental a ter en conta xa que configura os equilibrios de poder que se establecen dentro da parella e, en boa medida, son o reflexo das relacións económicas que se dan na sociedade.
A cuestión é fundamental na configuración dos equilibrios de poder
“Formular negociacións sobre a xestión económica redunda nunha maior igualdade de xénero. Non obstante, un dos principais obstáculos para os devanditos pactos dentro da parella é o ideal de amor romántico imperante na nosa sociedade”, explica a Sinc Amaia Agirre, da Universidade do País Vasco (UPV/EHU).
O amor romántico é a ideoloxía que pon no centro das relacións sociais e afectivas a relación de parella entendida como unha unidade “indisoluble e aproblemática”, engade Agirre. É dicir, considerar que a parella é unha unidade e, polo tanto, defender intereses propios e individuais vívese como un aspecto problemático.
Para o estudo, a investigadora levou a cabo entrevistas en profundidade de entre 90 e 120 minutos de duración a 30 persoas diferentes que se autodenominaron como igualitarias na súa relación de parella. Ademais, utilizou datos cuantitativos da sociedade vasca que reflicten a situación global e estrutural, recollidos por Instituto Vasco de Estatística (EUSTAT).
“O máis practicado é diferenciar o diñeiro entre común e propio”, di Agirre
Os tres modelos de repartición de capital que se identificaron foron: propiedade do diñeiro en parte común e en parte propia, toda a propiedade do diñeiro en común e propiedade individual do diñeiro.
“O modelo máis practicado polas parellas que se definen igualitarias é o de diferenciar o diñeiro entre común e propio, como instrumento para manter a individualidade fronte ao ideal de amor romántico, e como mecanismo de evitar conflitos ulteriores”, declara Agirre.
As variables que máis inflúen en que a parella escolla unha ou outra opción son a idade, ter descendencia ou non, e considerar a negociación como fundamental. O traballo non encontrou diferenzas significativas entre os testemuños de parellas homosexuais e heterosexuais.
“Esta investigación é extensible a outras partes de Europa. A mostra utilizada é do País Vasco, non de toda España, pero existen traballos previos de Capitolina Díaz, presidenta da Asociación de Mulleres Investigadoras e Tecnólogas, que os corroboran e que comparan a situación, entre España, EUA, Holanda e Suecia”, conclúe a experta.