Únete á nosa canle de Whatsapp
Un equipo internacional no que participa a investigadora do Museo Nacional de Ciencias Naturais de Madrid (MNCN-CSIC), Ana Rey, suxire que o cambio climático está a causar que mecanismos considerados ata o de agora exclusivos de zonas áridas sexan cada vez máis frecuentes en zonas máis húmidas e temperadas do planeta.
O estudo, publicado na revista Nature Ecology and Evolution, compilou unha lista de mecanismos que actualmente operan nos ecosistemas áridos e as súas dinámicas a escala global.
Os resultados apuntan a que as zonas áridas aumentarán nuns 17 millóns de km2, aproximadamente a área de EE UU e Brasil xuntos, a finais deste século e que a humidade do chan diminuirá un 74% en zonas clasificadas como non áridas na actualidade.
As zonas áridas aumentarán nuns 17 millóns de km2
“Os eventos climáticos extremos son cada vez máis frecuentes: O desxeo en zonas de alta de montaña é cada vez máis temperán e os incendios severos, as choivas torrenciais ou os períodos de seca son cada vez máis recorrentes e intensas. Preguntámonos cal sería o futuro dos bosques temperados e rexións de cultivos do planeta se estas tendencias continúan”, apunta Ana Rey.
O equipo, liderado polo investigador da Universidade de Xerusalén José Grünzweig, analizou como se adaptan as especies e ecosistemas á vida en zonas áridas e desertos.
“Compilamos unha lista de procesos que actualmente operan nos ecosistemas áridos. Mecanismos que afectan á distribución da vexetación, ao crecemento vexetal, ao fluxo de auga, ao balance de enerxía, ao ciclo de carbono e nutrientes ou á descomposición do material vexetal e considéranse exclusivos e relevantes para o funcionamento destas zonas”, explica Grünzweig.
Estes mecanismos áridos están controlados por factores ambientais como a radiación solar, as altas temperaturas, ou a dispoñibilidade intermitente de auga. Factores que o quecemento global está a cambiar en grandes zonas do planeta.
Estes mecanismos áridos están controlados por factores ambientais como a radiación solar, as altas temperaturas, ou a dispoñibilidade intermitente de auga
“Para entender como estes procesos afectan a distribución ou a descomposición do material vexetal, modelizamos a súa dinámica a escala global, incluíndo zonas tépedas para demostrar que no futuro tamén actuarán en zonas máis húmidas do planeta”, explica Rey.
“Os resultados mostran un enorme aumento das zonas áridas e unha diminución do 74% da humidade do chan en zonas tépedas e húmidas que actualmente están densamente poboadas e dedícanse ao cultivo de alimentos”, continúa.
Coñecer como funcionan para adaptarse
Historicamente os ecosistemas áridos e desérticos estudáronse menos porque os países con esas condicións climáticas adoitan ter unha infraestrutura científica menor. Este estudo demostra que o cambio climático está a provocar que procesos que se consideraban exclusivos de ecosistemas áridos e secos empecen a operar en zonas tépedas e húmidas.
“Esta análise da evolución de áreas tépedas, que ten no funcionamento dos mecanismos que operan en zonas áridas, pode contribuír a avanzar no coñecemento sobre a capacidade adaptativa dos ecosistemas aos eventos climáticos extremos e paliar o seu impacto sobre a natureza e os seus habitantes. En definitiva pódenos axudar a mellorar os procesos de adaptación que debemos acometer ante a crise climática”, conclúe Rey.
Referencia: Dryland mechanisms could widely control ecosystem functioning in a drier and warmer world (Publicado en Nature Ecology & Evolution)
