Paciente de amiloidose cardíaca: “A sanidade pública non financia o único fármaco que a frea”

Carlos Rodríguez, un dos 10 galegos con esta enfermidade rara, explica que as caixas de 30 cápsulas custan 11.000 euros

Carlos Rodríguez, veciño de Nigrán diagnosticado con amiloidose cardíaca
Carlos Rodríguez, veciño de Nigrán diagnosticado con amiloidose cardíaca

“Nin anoxado, nin indignado… Síntome decepcionado. Se hai un ano me din que o meu país me ía deixar tirado, non mo creo”, subliña Carlos Rodríguez Rodríguez, un dos 10 galegos diagnosticados de amiloidose cardíaca, unha miocardiopatía restritiva de mal prognóstico. O único medicamento que pode frear o avance da enfermidade e mellorar as súas expectativas de vida, denominado tamafidis, non está financiado pola Seguridade Social. 

O debate está aberto. Por que non se financia e se furta aos enfermos a posibilidade de recibir o único tratamento que pode frear o avance da enfermidade? “Non entendo que nos neguen o tafamidis, porque non temos outra alternativa para reducir a deterioración e alongar a vida”, subliña este veciño de Nigrán, que rexeita de pleno que a carestía do medicamento poida xustificar a decisión de excluílo da carteira de servizos sanitarios. 

Publicidade

Os corazón dos doentes non pode bombear sangue de forma correcta ao resto do organismo

A amiloidose cardíaca —coñecida tamén como síndrome do corazón ríxido— é unha enfermidade progresiva causada pola acumulación dunha proteína (amiloide) no corazón, que provoca o engrosamento e rixidez do músculo cardíaco. En consecuencia perde eficiencia e é incapaz de bombear sangue de forma correcta ao resto do organismo. Os seus síntomas máis habituais son: dificultade para respirar, palpitacións, fatiga e debilidade intensa, mareos, dor no peito e inchazón nas pernas.

Pasaron sete meses desde que Carlos Rodríguez sufriu “o incidente” que acabou nun diagnóstico de amiloidose cardíaca. Foi o 17 de xullo do pasado ano cando dando un dos seus habituais paseos por praia América se desmaiou. Foi no Hospital Povisa de Vigo onde a insistencia do cardiólogo por atopar a causa do esvaecemento levou ao diagnóstico dunha enfermidade silente en moitos casos. Unha mala noticia confirmada pouco despois no Hospital Universitario Puerta del Hierro, referente para este tipo de enfermidades.

“Se non me chego a desmaiar, non sei que pasaría. É verdade que me cansaba, que non tiña a resistencia de antes, pero achacábao á idade,” explica Carlos Rodríguez, quen aos seus 79 anos e pese ao lastre da amiloidose tenta manter a súa actividade diaria: pasear, quedar cos amigos, gozar da familia e da vida. 

“Seleccionáronme para un ensaio clínico dun novo tratamento, a ver se teño sorte e me toca no grupo de pacientes aos que se lle administra o fármaco experimental”

CARLOS RODRÍGUEZ, veciño de Nigrán con almiloidose cardíaca

Agora ten posta a súa esperanza no estudo dun novo fármaco para tratar a amiloidose cardíaca. Está na súa fase III (ensaio clínico con persoas) e el é un dos seleccionados, baixo supervisión do Hospital Álvaro Cunqueiro de Vigo, para avaliar a efectividade deste novo tratamento. “A ver se teño sorte e me toca no grupo de pacientes aos que se administra o fármaco experimental, porque só o 50% dos que participan no ensaio recíbeno, o outro 50% recibe un placebo”.

Como Carlos Rodríguez hai aproximadamente 2.000 enfermos de amiloidose cardíaca en España, e os máis comparten o seu perfil: varón, maior, de acordo cos datos que manexa a Unidade de Cardiopatías Familiares do Hospital Universitario Puerta del Hierro de Madrid designada referente para toda España neste tipo de enfermidades polo Ministerio de Sanidade. Falamos dunha enfermidade rara, nome que designa ás enfermidades cunha incidencia inferior aos 5 pacientes por 10.000 habitantes. 

Eficacia si, financiamento non

Hoxe en día non ten cura pero existe un medicamento, tafamidis, o único autorizado pola Axencia Europea do Medicamento (EMA), que retarda o avance da amiloidose cardíaca, reduce a frecuencia de hospitalizacións destes enfermos e prolonga o seu tempo de vida. Así o acredita o propio Informe de posicionamento terapéutico de tafamidis (Vyndaquel, o nome comercial de Pfizer) no tratamento da amiloidose cardíaca por transtiretina en pacientes adultos (ATTR-CM) da Axencia Española de Medicamentos e Produtos Sanitarios do Ministerio de Sanidade, publicado o pasado ano. 

Dito informe analiza o ensaio aleatorizado, dobre cego e controlado con placebo en 441 pacientes con ATTR-CM nativa e hereditaria, que lanza resultados tan significativos como que a mortalidade por calquera causa, no mes 30, rexistrou unha redución relativa do 30,2% nos grupos con tafamidis en comparación cos con placebo e na frecuencia de hospitalizacións por causas cardiovasculares a redución foi do 32,4%. Ademais o ensaio constatou que no mes 6, estabilizouse a TTR no 88,2% dos pacientes dos grupos-tafamidis.

O fármaco reduce e frecuencia de hospitalizacións e prolonga o tempo de vida

E conclúe dicindo: “considerando os resultados de eficacia e seguridade para o tratamento da amiloidose por transtiterina nativa ou hereditaria en pacientes adultos con miocardiopatía, tafamidis considérase unha opción de tratamento adecuada en pacientes con clase I ou II ou III da NYHA e con ATTR-CM”

Un ditame que, con todo, non impediu á Dirección Xeral de Carteira Común de Servizos do SNS e Farmacia emitir unha resolución de non financiamento para o medicamento Vyndaqel (tafamidis). Unha decisión que dirixe o foco cara ao custo do medicamento: máis de 11.000 euros a caixa de 30 cápsulas e introduce a rendibilidade na ecuación sanitaria. 

Enfermos, familias e colectivos como a Asociación Amiloidosis Visible  ou a Asociación Española de Amiloidosis-Amilo non se conforman e reclaman, ata agora sen resposta, o financiamento do fármaco que pode mellorar substancialmente a calidade e expectativas de vida dos pacientes. 

1 comentario

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.