Explicación: Na nebulosa Augamar, normalmente tenue e elusiva, é capturada nesta sedutora imaxe telescópica. Centrada na escena está ancorada a dereita e esquerda por dúas estrelas brillantes, Mu e Eta Geminorum, aos pés do xemelgo celeste. A nebulosa Augamar é a crista de emisión en forma de arco máis brillante co tentáculos colgantes. De feito, a medusa cósmica forma parte do remanente de supernova IC 443, con forma de burbulla, a nube de refugallos en expansión procedentes unha estrela masiva que explosionou. A luz do estoupido chegou por primeira vez á Terra hai uns 30.000 anos. Ao igual có seu curmás de augas astrofísicas a nebulsoa do Cangrexo, a nebulosa Augamar sábese que contén unha estrela de neutróns, o remanente dun núcleo estelar colapsado. A parte superior esquerda do campo aparece cheo cunha nebulosa de emisión catalogada coma Sharpless 249. A nebulosa Augamar está a uns 5.000 anos luz de distancia. A esa distancia, esta imaxe tería uns 300 anos luz de diámetro.
Nos Ceos Galegos temos a nosa propia versión desta augamar cósmica.