As líridas nos ceos meridionais

Explicación: a chuvia anual das líridas na Terra chegou ao máximo antes do mencer do 22 de abril, mentres o noso fermoso planeta atravesava o po da cola do cometa Thatcher, de periodo longo. Vistos desde o alto, escuro e enxoito deserto de Atacama , un crecente lunar e un brillante Venus xúntanse coas raias dos meteoros das líridas nesta imaxe composta. A corrente meteórica, captada durante 5 horas na noite do 21 ao 22 de abril, procede do radiante da chuvia, un punto non moi afastado do ceo de Vega, a estrela alfa da constelación Lira. O efecto de radiante débese á perspectiva xa que os camiños parelelos dos meteoros semellan converxer na distancia. No primeiro plano están as cúpulas do Observatorio Las Campanas que albergan (de esquerda a dereita) o telescopio du Pont de 2,5 metros e o telescopio Optical Gravitational Lensing Experiment (OGLE ou Experimento Óptico de Lente Gravitacional) de 1,3 metros.