Venres 29 Marzo 2024

Cristiáns e musulmáns comían o mesmo no Al-Andalus

Unha investigación realizada pola científica galega Olalla López Costas (USC) e as investigadoras Sara Inskip, da universidade de Cambridge e Andrea Waters Rist e Gina Carroll, das universidades de Calgary e Western Ontario, en Canadá, reconstruíu a dieta das clases populares do Al-Andalus a partir do estudo dos restos óseos atopados na necrópole de Écija, datados entre os séculos IX e XIII.

 A alimentación “parece moito máis conectada cos recursos dispoñibles que coa relixión”, di o estudo

O traballo, publicado en Archaeological and Anthropological Sciences, conclúe que “na época medieval non existía un tipo de dieta diferenciada entre a sociedade cristiana e a islámica, salvo produtos concretos”. A alimentación “parece moito máis conectada cos recursos dispoñibles que coa relixión”, explica Olalla López Costas, especialista en paleodieta.

Publicidade

López Costas ten realizado estudos en Galicia sobre este aspecto, o que permitiu que sexa un dos territorios nos que máis se avanzou no estudo da dieta básica dos devanceiros. Para isto, analízanse os isótopos estables de diversas partes dos ósos e dos dentes. Unha técnica xa usada en Galicia pero aínda pouco avanzada en Andalucía.

A dieta de Al-Andalus

O traballo confirma tamén, por primeira vez, o consumo de cana de azucre en Al-Andalus, un produto que chegou á Península coa expansión árabe. Nestes anos, cultivábase de forma familiar, antes da exportación masiva de anos posteriores.

Ademais disto, entre os habitantes da necrópole de Astiya (nome musulmán de Écija) había un alto consumo de vexetais e pequenas cantidades de leite e carne, sobre todo bovino e caprino, aínda que non se descarta o porco, un alimento hoxe vedado no Islam.

A dieta era distinta á do norte da Península, onde comían peixe e paínzo

Astiya era unha poboación multicultural, xa que convivían musulmáns, mozárabes e xudeus nun marco islámico, que condicionaba a súa economía, cultura e sociedade. O estudo recolle tamén que tanto homes e mulleres como nenos e nenas comían o mesmo, sen diferenzas de sexo ou idade.

Porén, ao contrario que as poboacións coetáneas do norte peninsular, o estudo recolle que estas persoas non comían peixe nin paínzo, alimentos que si aparecen na zona septentrional. Nos restos dos habitantes de Astiya hai tamén sinais que denotan a aridez e salinidade á beira dos ríos Genil e os lagos salgados da contorna.

O artigo enmárcase nunha colaboración internacional de varios grupos que aborda os xacementos medievais de Écija, e ten por obxectivo comprender os cambios sociais e culturais impulsados polo Islam no sur da Península.

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Relacionadas

00:03:42

S de Suevos: adiviñas cal foi o primeiro reino medieval de Europa?

O historiador Pablo C. Díaz sinala que este pobo xermano foi "absolutamente ignorado" despois da conquista dos visigodos no ano 585
00:04:21

N de Nutrición: os galegos do medievo xa comían filloas e polbo (pero non á feira)

A dieta do pobo estaba restrinxida a papas, potaxes e sopas, coas castañas como principal fonte de hidratos de carbono máis alá do pan
00:03:43

G de Galegas: mulleres con poder no Reino de Galicia

É un mito a falta de documentación sobre o seu papel na Idade Media, foi a falta de consideración dos investigadores ao longo da historia o que provocou que o seu legado non se investigase
00:03:49

F de Fala: as palabras que nos sosteñen

'Veiga', 'laverca' e 'Rábade' son palabras que herdamos de linguas perromanas, xermanas e árabes e que hoxe forman parte do léxico galego