No océano Atlántico prodúcese unha redistribución de calor do sur ao norte que se coñece como circulación meridiana do Atlántico. Unha investigación internacional na que participa a Universidade Complutense de Madrid demostra novas evidencias dunha diminución do 15% deste fenómeno con respecto aos rexistros do século XX.
O cambio climático antropogénico é o principal sospeitoso deste enfraquecemento que pode ter efectos importantes, especialmente no clima europeo. A circulación meridiana do océano Atlántico, fenómeno polo que se coñece a redistribución de calor do sur ao norte, diminuíu un 15% desde a última metade do século XX, segundo unha investigación internacional na que participa a Universidade Complutense de Madrid ( UCM) e que acaba de publicarse en Nature.
“Analizamos datos e modelos de moi alta resolución que demostran que hai un patrón de temperaturas no Atlántico que deixa claro que a circulación do océano no Atlántico diminuíu”, indica Alexander Robinson, coautor do estudo, investigador da facultade de Ciencias Físicas da UCM e do Instituto de Xeociencias (CSIC- UCM).
Este traballo logra rexistrar o maior enfraquecemento da circulación meridiana do Atlántico no últimos mil anos a partir da análise da temperatura da superficie do océano cos datos desde o século XIX e dos modelos de alta complexidade.
“Detectamos un patrón específico de arrefriado oceánico ao sur de Groenlandia e un quecemento inusual fronte ás costas de Estados Unidos, que é moi característico para a desaceleración do derrube do Atlántico, tamén coñecido como Gulf Stream System”, destaca Levke Caesar, autor principal e investigador do Instituto Potsdam para a Investigación de Impacto Climático ( PIK).
“Simulacións de futuro amosan un colapso completo desta circulación”
Perda de densidade, factor crave Durante décadas, os científicos estudaron esta redistribución de temperaturas pero, aínda que as simulacións numéricas xa predicían este fenómeno, non foi ata agora cando se pode ofrecer “a evidencia máis sólida ata hoxe”, segundo Stefan Rahmstorf, tamén investigador do Instituto Potsdam.
Os resultados apuntan como principal sospeitoso a un fenómeno que a ninguén sorprende. “O cambio climático antropogénico é a causa máis probable deste enfraquecemento”, apunta o investigador da UCM.
A circulación meridiana actívase por un gradiente de densidade na auga: cando as augas salgadas e cálidas de latitudes baixas perden temperatura, van gañando densidade e cando chegan ao Atlántico Norte descenden ao fondo do mar.
A subida de temperaturas no hemisferio norte, froito do cambio climático, reducen a densidade da auga na superficie e con ela a circulación. Ademais, a fusión de xeo en Groenlandia e os glaciares tamén diminúe esa densidade. “Simulacións do futuro baixo cambio climático amosan un potencial colapso completo desta circulación”, adianta Robinson.