Únete á nosa canle de Whatsapp
En outubro de 2013 escribimos unha entrada no blogue sobre a relación entre a sismicidad rexistrada no Delta do Ebro e a inxección de gas no almacén subterráneo Castor.
Xa naquel momento escribín “Ninguén parece dubidar sobre a relación entre os terremotos acontecidos no delta do Ebro e o proxecto de almacenamento de gas situado fronte ás costas de Castelló e Tarragona. O ministro de Industria, Energía y Turismo, José Manuel Soria, afirmou que “parece ser” que hai unha “correlación, relación directa”, entre a inxección de gas no almacén subterráneo Castor e os sismos que se están a producir nos últimos días en municipios do litoral de Castelló, aínda que aínda non existe “constancia científica” da relación causa-efecto. “A xestión humana puido provocar un cambio nas propiedades elásticas da zona. Antes o terreo podía soportalo e agora non, racha; isto podería ser a orixe da posible sismicidad inducida”, destacou Juan Rueda, xefe do Servizo de Detección Sísmica do Instituto Xeográfico Nacional (IGN), aínda que non pode predicir se os movementos aumentarán. “Hai un enxame de terremotos, non sabemos se serán de máis magnitude. Nesta zona non ocorrera un tan elevado”, dixo con cautela. A falla en cuestión non está cartografada, pero a distribución das réplicas é duns 20 quilómetros, mentres que o hipocentro dos sismos atópase a 3 quilómetros de profundidade”.
“O Proxecto Castor aproveita un antigo xacemento petrolífero situado a uns 21 quilómetros da costa, fronte a Vinaròs (Castelló), e a 1.700 metros de profundidade. Trátase dun depósito estratéxico, pensado para almacenar unha cantidade de gas natural equivalente a un terzo do que consome toda España en 50 días. A obra aproveita a estrutura xeolóxica do antigo xacemento petrolífero de Amposta (Montsià), e foi posible grazas a un investimento de 1.300 millóns de euros, achegados por un consorcio de 19 bancos internacionais, cinco dos cales son españois. Segundo Escal UGS, trátase dun emprazamento estratéxico para España, moi necesario para sortear os períodos de escaseza na subministración de gas natural”.
Catro anos máis tarde a relación parece confirmada por un estudo realizado por expertos del MIT. O estudo foi encargado por Enagás, que actualmente ten un accionista institucional: SEPI, cunha participación do 5% que, loxicamente pode facer co seu diñeiro o que quere.
Lonxe de min a tentación de dubidar sobre a calidade dos expertos que realizaron o informe.
Con todo non podo deixar de preguntarme… Por que non participaron investigadores españois das Universidades , do CSIC, do IEO ou do IGN? Ademais España conta con infraestruturas como o buque oceanográfico Sarmiento de Gamboa equipado para realizar estudos de sismicidad, polo menos en 2007, como se pode comprobar nesta ligazón.
