Xoves 18 Abril 2024

‘Big-Big’, a lura xigante

Ecoloxía azul

As profundidades do mar aberto albergan interesantes especies de cefalópodos das que sabemos relativamente pouco e que logramos observar de preto en contadas ocasións.

Unha destas especies é a lura xigante de Humboldt ou potón do Pacífico Dosidicus gigas (D´Orbigny 1835) pertencente á familia Ommastrephidae, endémico do Pacífico Oriental e que se distribúe desde as costas de California (40ºN) ata o sur de Chile (45ºS). É un importante compoñente da estrutura trófica dentro dos ecosistemas onde habita, xa que os xuvenís son presas das quenllas e grandes peces peláxicos mentres que os exemplares adultos constitúen o principal alimento dos cachalotes.

Publicidade

Detalle dos tentáculos dun exemplar de lura de Humboldt (foto: G. Mucientes/BEC).
Detalle dos tentáculos dun exemplar de lura de Humboldt (foto: G. Mucientes/BEC).

Ademais, esta espcie de lura xigante é un activo depredador alimentándose de peixes meso-peláxicos (principalmente mictófidos), luras e crustáceos.

Detalles do bico da lura de Humbolt. (fotos: Alex Alonso/BEC).
Detalles do bico da lura de Humbolt. (fotos: Alex Alonso/BEC).

No ano 2010 logramos obter un exemplar capturado accidentalmente no Pacífico sur por un palangeiro español que colabora connosco no marcado de quenllas.

Detalles da disección a cargo de Ángel Guerra.
Detalles da disección a cargo de Ángel Guerra.

Aquí mostrámosvos a súa disección completa da man do profesor de investigación do CSIC  Ángel Guerra (filmado por A. Alonso, BEC):

Esta lura é obxecto dunha importante actividade pesqueira en varios países americanos, principalmente en México e Perú. En México, en 1996 e 1997 alcanzáronse cifras récord ( 107.966 Tm e 120.877 Tm), caendo en 1998 (El Niño) a 26.611 Tm. Recuperándose en 1999-2000 (La Niña) novamente a niveis superiores a 100.000 Tm. En Perú, a actividade pesqueira industrial iniciouse en 1991 chegando en 1994 a unha captura anual de 165.000 Tm. Máis información sobre as pesqueira desta especie en: Panorámica dos Recursos e Pesqueiras de Cefalópodos en Latinoamérica.

Taxonómicamente a orde Teuthida, ao que pertencen potas e luras, engloba dúas subordes principais: Myopsina e Oegopsina (algúns sistema de clasificación elévanos a ordes). O primeiro inclúe ás luras propiamente devanditas (famila Loliginidae) como a lura común Loligo vulgaris Lamarck, 1798, o Loligo forbesi Steenstrup, 1856, as puntillas tales como Alloteuthis media (Linnaeus, 1758) e  Alloteuthis subulata (Lamarck, 1798), presentes nas nosas rías. No segundo grupo, o suborde Oegopsina, atopamos especies que poden alcanzar considerables tamaños, como é o coñecido Architeuthis dux (familia Architeuthidae) e outras.

calamar_pacifico

Neste suborde, a familia Ommastrephidae (grupo coñecido vulgarmente como potas) engloba multitude de especies ademais da lura de Humboldt, como a pota arxentina Illex argentinus (Casteláns, 1960), a pota europea Todarodes sagittatus (Lamarck, 1798), a pota costeira Todaropsis eblanae (Ball, 1841), a pota voadora Illex coindetii (Vèrany, 1839) ou a pota saltadora Ommastrephes bartramii (Lesueur, 1821), moitas delas tamén explotadas comercialmente, e claves nos armazóns tróficos dos ecosistemas peláxicos.

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Relacionadas

Debemos alarmarnos polo aumento de casos de tosferina?

En 2023, o número de casos desta enfermidade altamente contaxiosa aumentou en máis de nove veces con respecto ao ano anterior

O festival CinVigo volve esta fin de semana á Porta do Sol con ciencia e diversión

A programación do CINBIO inclúe unha feira científica, obradoiros infantís, unha xincana, maxia e espectáculos

O achado do maior réptil mariño da historia: así o descubriu unha rapaza de 15 anos

Un pai e a súa filla atopan en Reino Unido os restos dun peixe lagarto extinto que puido medir tanto como unha balea azul

Por que é un erro falar de Galicia como ‘refuxio climático’ para atraer turismo

O turismo contribúe á emisión de gases contaminantes á atmosfera e os refuxios climáticos deben ser accesibles a toda a poboación