Explicación: estas tres nebulosas brillantes se amosan a miúdo en paseos telescópicos da constelación Sagittarius e os ateigados campos estelares da Vía Láctea central. De feito, o turista cósmico do século XVIII Charles Messier catalogou dúas delas; M8, a nebulosa grande á esquerd do centro e a colorida M20 preto do fondo do cadro. A terceira, NGC 6559, está á dereita de M8, afastada das nevulosas máis grandes por corredores escuros de po. As tres son garderías estelares a uns cinco milleiros de anos luz de distancia. A extensa M8, cun cento de anos luz de diámetro, tamé é coñecida coma a nebulosa da Lagoa. O alcume popular de M20 é a Trífida. Na imaxe composta, os datos de banda estreita rexistran os átomo s ionizados de hidróxeno, osíxeno e xofre, que radian en lonxitudes de onda do visible. O cartografado de cores e o rango de brillo usado para compor esta natureza morta cósmica foron inspirados no famoso cadro de Van Gogh Xirasois. Xusto á dereita da Trífida, un dos cúmulos estelares abertos de Messier, M21, tamén está incluído no lenzo telescópico.